Umudun maviden mintaný bazense karýncalanan frekansý.

Sözcüklerden diktiðim bir güne gebe iken gecenin fýsýltýlarýnda yüreðimin gözlerini yumarken kalp gözümle secde ediyorum aþkýn rubailerinde dönendiðim kadar semazen eteklerimden taþlar dökülüyor ve bir film karesine yenik düþüyorum aslýnda son yirmi dört saatimi nakþetmek adýna hecelerken adýmý bazense adýmlarým gerisin geri kaçýyor ve umuyorum ve diliyorum:

‘’Son yazýmý yazýp da göç etmeliyim devrandan.’’

Vuku bulan bir titreþim yüreðimin manivelasýnda salkým saçak sözcüklerim.

Püskülü mü saçlarýmýn ve kâküllerimde saklý bir duman gibi bacadan firar edip sadece seyyah benliðimde konmak istiyorum göðün en tepesine belki de kendimi ait hissettiðim tek yer:

Hem zirvede olmalýyým hem de dibe vurduðumu bilmesin hiç kimse ve iþte kimsesizliðimle þerh düþüyorum boþ sayfaya ve sanýyorum ki; ben yazdýkça ve de insanlar okudukça evren ve Yaratan hatta tüm dünya beni baðrýna basacak.

Aðýrdan alýyorum kimi zaman hele ki son zamanlarda.

Aðrýma gidense ne çok þey ne çok insan biriktirmiþken yüreðimde bilmiyorum ve anlamýyorum neden durduk yere birilerinin hele ki en çok sevdiklerimin gözünden düþtüðümü.

Susuyorum yeniden hep de olduðu üzere oysaki iç sesim deðil miydi kalp atýþýma eþlik eden ve dua ediyorum içimden diliyorum Rabbimden:

‘’En güzel yazýmý yazýp kalýcý bir nokta koyup hayatý da son bileyim ki günün yeni bir öðretisi iken piþmanlýðým ve teyakkuzda iken içimdeki bilinmez ve ketum sessizlik.’’

Sözcüklerimse yalnýzlýðýmýn manivelasý üstelik benim seçtiðim deðil ama hayatýmýn yönlendiði kimi zaman içime koyduðum bir takoz ve en çok arzu ettiðim…

Sevmelerin meali iken kalemim.

Daha çok sevebildiðimin da göstergesi iken yazmaya doyamadýðým cümlelerim ve baþa dönüyorum ama olmuyor bazense son addedilen bir duyguyu sahiplenip sahiplenilmek istiyorum üstelik tek kiþi tarafýndan da deðil.

Aþký þiar bildiðim.

Aþikâr insan sevgim ve de korkularým en çok da yalnýzlýðýn ulemasý iken ünlendiðim, mimlendiðim.

Bazen bir gök gürültüsüne denk düþtüðüm ve yüreðim gümbürderken.

Bazen bir gök kuþaðý evin orta yerinden geçen.

Bazense dolu dolu iken göz pýnarlarým.

Mealim neye denk düþüyorsa artýk ve mecazi bir firarda yeltendiðim sadece konmak yüreklere; sokulmak nefeslerin insanlarýn ve yenildiðim bir ömrün acýsýný çýkarýyorum daha çok severek ve canýmýn daha da çok yanmasýna izin veriyorum acýmdan ölmesem de acýmdan yazýyorum ve severek katlanýyor yüreðim ve acýlarým ve sözcüklerim.

Kat izi saklý satýrlarda.

Ütülemeden doðaçlama yazar ve severken.

Bir ünlem iþaretine denk düþtüðüm bir de ulemasý adeta evrenin ve çatýk kaþlý rüzgârýn yorgun nefesi…

Bildiðimi bildirmek istiyorum ve bilmediðim ne varsa meraklý gözlerle izliyorum olup biteni ve içimdeki yangýn aralýksýz büyüyor ve içine attýðým sözcüklerle yangýný daha da kýzýþtýrýyorum en çok yanmanýn muadili iken bir sözcüðe dokunup da gaipten gelen bir ilham ile içine düþüyorum aþk ateþinin.

Fevri olduðum kadar da çenebaz iken.

Fermanýný yazmadýðým ömrün de hangi gününe denk düþecekse son yazým.

Son yazým diye düþtüðüm yola ve sonlansýn diye meylettiðim tüm çaresizliðim ve bendeki müþkül en çok da varlýðýmý meþgule verdiðim ve hala mesaj atýyorum beynime yetmiyor…

Formatlýyorum yürek iklimim ve nazenin melodiler semazen bir taarruzda tavaf ettikçe ediyor ruhumu.

Sözcüklerin sihirli d/okunuþu ve fetva vermek isteyen bir zümre saklý ta içimde hep yenildiðim hem yanýldýðým ve iþte ihbar ediyorum yüreðimin atýþlarýný ve ihmal ediyorum içimdeki solgun yüzlü çocuðu aslýnda bir imla hatasý olsun diye acýlarýmý açý belliyorum ve geniþ açýlý bir üçgende yakamozlarýn iniltisinde bazen rüzgâr iken tepeme binen ve renklerin ýþýdýðý bir makber belliyorum yaþadýðým mekâný ve kalemle gezindiðim boþ sayfayý.

O boþ sayfa/lar dolmalý ki dolu gözlerim durulsun.

Daha çok sevmeliyim ki kendimde saklý keramete kavuþayým en çok da ulaþýlmazlýðýnda mutluluðun ve huzur addedilen her yazýda noktalama iþaretleri ile de istiþare edeyim ki kuþandýðým ne varsa kuþdilinde þakýyayým.

Hangi yolsa baþ koyduðum ve Mevla’mla olan gönül sohbetimde sadece yansýmak ve yansýtmak istiyorum.

Bazen bir biblo gibi kýrýldý kýrýlacak iken.

Bazen bir bardak su gibi içinde boðulmak istediðim.

Bir reverans ise sessizlik iken beni kucaklayan ve de referansý yüreðimin en çok da kibirli sesinde aþkýn veryansýn etmeden geçecek bir ömrün özlemi ile saf tuttuðum o manevi yolculuk.

Kelimeler ç/aðlayan ve hýrpani yüreðim en çok da hükümranlýðýnda Mevla’mýn bir renkse acýnýn tonlanmasýnda saklý bir rötuþ gibi içimin pergeli aslýnda yüreðimin de ortasýna saplanmýþken..

Son yazým olmalý madem bir o kadar da en güzel yazýyý yazýp son vermek her þeye ve rutin acýlardan ördüðüm bir yelek gibi üþümesin diye cümlelerim sarýp sarmaladýðým.

Vurdumduymaz olmayý beceremediðim ömrün de her çatal batýrýþýnda adeta dilimliyorum yüreðimi ve duygularýmý bazense rest çekip içimdeki coþkuya sadece huzurlu bir ölü olmayý diliyorum ama kalemim kanarken sadece yazarak pansuman yapýyorum kalemin divitine belki de ön görülen yaþam sürecinde kendimi kandýrmaya da devam edeceðim yaþadýðým kadar.

Sessizliðe denk düþtüðüm bir ömür ve sessizlik iken harcým ve de duygularýmla attýðým temelde her gün sayýsýz tuðla koymanýn coþkusu ile en göreceli mutluluðu sahipleniyorum elbet yalnýzlýðýn vaveylasý iken devingen mizacýmda hala kalabalýk bir yüreðe sahip olmanýn da nasýl mümkün olduðuna akýl sýr erdiremezken.