..hiç çıkmıyor köyde geçen o çocukluk gençlik yetişkin çağlarda tozu toprağı havası suyu tarlası bağı bahçesi çeşmesi..vb ile köy günlerinin hatıraları , her şey her şey bir daktilonun tuşlarına dokunur gibi hangi tuşa bassam hatıralar hücuma geçiyor , o kadar çok gün gibi hatırladıklarım oluyor ki , şu satırları yazarken Nenem aklıma geldi mesela , hemen yığınla anı birikti başımda , evde dominat ağırlığı ile gizli bir otoriter ana kraliçeydi Nenem benim tanımlamam böyle , mesela eğer misafir gelmişse eve gözleri ile bizi kontrol eder oturma şeklimize elimizdeki ekmeğe , sözlerimize ,ayakta dolaşmalarımıza sürekli takip ve uyarı bakışları ile bizi yönlendirirdi, kendimizi düzeltirdik , ortaokula yeni geçmiş kardeşimde ilkokul üçüncü sınıf abim durmazdı evde iki yaş büyük köy içlerinde , ve güzel Nenem gözleri talimatları her zaman bizimle , onu ilk ekmek pişirirken ocak başında takdir ettim , çok usta mahir eli çabuk pratik ve yaptığı işi en iyi yapıyordu , köyün evlerinde ocakta sac üzerinde pişirilen ekmeğin tadını lezzetini kokusunu kolay kolay bulamadık köyden ayrılınca , çalışkan hamarat ve onu hiç yorulmuş görmediğim Nenem'i bugün olmuş merak ederim, gizemli bir dünyası kendi yalnızlığı içinde kendi yolunda kendi kalabalığı olan bir durumu vardı , güldüğünü az bilirim uzun uzun konuştuğunu da , dedem ile karşılıklı oturup sohbetlerine rastladım rastlayamadım yok denecek kadar yoktu , fakat sessiz bir iletişim sessiz bir uyum ve sessiz bir sevgi havası eserdi , biz çocuk duyguları ve gözlerimizle Nenem sanki hiç iş yapmıyor fakat bütün işlerin merkezinde olduğunu hayretle öğrenirdik görürdük , hangi yıl tarihini kestiremedim evde bostanlık ürünleri adına bir şey yok, bunu fark eden Nenem söyleniyor bu çağalara salatalık ,kavun , karpuz verecek bir dilim yok , kaç kez söylendi , evde bir o yana bir buyana dolanıyor ara sıra dışarı çıkıyor içeri giriyor , tekrar aynı giriş çıkışlar belli ki huzursuz , sonra kısa bir an elinde bir karpuzla çıka geliyor , hemen karpuzu kesti dilimledi yeyin çağalarım yeyin diyerek ikramını yaptı ne güzeldi nasıl da iştahla yedik , üç kardeş doyduk karpuza gerçekten ne çok çekiyormuş meğer canımız karpuz yemeyi , oldum olası bu hatırayı unutamam , nenem nasıl etti ne etti karpuz buldu bunu hiç öğrenemedim ..