..hiç çıkmıyor köyde geçen o çocukluk gençlik yetişkin çağlarda tozu toprağı havası suyu tarlası bağı bahçesi çeşmesi..vb ile köy günlerinin hatıraları , her şey her şey bir daktilonun tuşlarına dokunur gibi hangi tuşa bassam hatıralar hücuma geçiyor , o kadar çok gün gibi hatırladıklarım oluyor ki , şu satırları yazarken Nenem aklıma geldi mesela , hemen yığınla anı birikti başımda , evde dominat ağırlığı ile gizli bir otoriter ana kraliçeydi Nenem benim tanımlamam böyle , mesela eğer misafir gelmişse eve gözleri ile bizi kontrol eder oturma şeklimize elimizdeki ekmeğe , sözlerimize ,ayakta dolaşmalarımıza sürekli takip ve uyarı bakışları ile bizi yönlendirirdi, kendimizi düzeltirdik , ortaokula yeni geçmiş kardeşimde ilkokul üçüncü sınıf abim durmazdı evde iki yaş büyük köy içlerinde , ve güzel Nenem gözleri talimatları her zaman bizimle , onu ilk ekmek pişirirken ocak başında takdir ettim , çok usta mahir eli çabuk pratik ve yaptığı işi en iyi yapıyordu , köyün evlerinde ocakta sac üzerinde pişirilen ekmeğin tadını lezzetini kokusunu kolay kolay bulamadık köyden ayrılınca , çalışkan hamarat ve onu hiç yorulmuş görmediğim Nenem'i bugün olmuş merak ederim, gizemli bir dünyası kendi yalnızlığı içinde kendi yolunda kendi kalabalığı olan bir durumu vardı , güldüğünü az bilirim uzun uzun konuştuğunu da , dedem ile karşılıklı oturup sohbetlerine rastladım rastlayamadım yok denecek kadar yoktu , fakat sessiz bir iletişim sessiz bir uyum ve sessiz bir sevgi havası eserdi , biz çocuk duyguları ve gözlerimizle Nenem sanki hiç iş yapmıyor fakat bütün işlerin merkezinde olduğunu hayretle öğrenirdik görürdük , hangi yıl tarihini kestiremedim evde bostanlık ürünleri adına bir şey yok, bunu fark eden Nenem söyleniyor bu çağalara salatalık ,kavun , karpuz verecek bir dilim yok , kaç kez söylendi , evde bir o yana bir buyana dolanıyor ara sıra dışarı çıkıyor içeri giriyor , tekrar aynı giriş çıkışlar belli ki huzursuz , sonra kısa bir an elinde bir karpuzla çıka geliyor , hemen karpuzu kesti dilimledi yeyin çağalarım yeyin diyerek ikramını yaptı ne güzeldi nasıl da iştahla yedik , üç kardeş doyduk karpuza gerçekten ne çok çekiyormuş meğer canımız karpuz yemeyi , oldum olası bu hatırayı unutamam , nenem nasıl etti ne etti karpuz buldu bunu hiç öğrenemedim ..


09.04.2021
mustafa kaya
NOT . foto Lise ikinci sınıf yıl 1969 , YIL 1979 üç yıllık öğretmenim Nenem ile .
( Köy Ve Nenem başlıklı yazı cirik tarafından 10.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.