Dönülmez akşamın ufkundayız hepimiz,
Zaman ne ileri gidiyor, ne de geri,
Dönmemek üzere giden bizleriz aslında.
Her yıl yeniden yağıyorsa kar,
Geliyorsa bahar,
Açıyorsa goncalar,
Kokuyorsa manolyalar,
Demek ki yerinde duruyor,
Geçmiyor, ne zaman, ne de yıllar,
Asıl geçip giden insanlar.
Ey insan!
Siyahlamıyorsa tekrar, beyazlayan saçın,
Çığlık çığlığa mahalledeki çocuklar gibi,
Eskiden yatıp, yuvarlandığın çayırda, çimende.
Ebelemece, kovalamaca oynayamıyorsan,
Ve liseli yıllarında sevdiğin
Ela gözlü yarin torunları olmuşsa,
Kurumaya başlamışsa,
Çocukluğunda erik yediğin ağacın dalları
Ve bayramları anneni, babanı
Ziyâret için mezarlığa gidiyorsan
Bil ki, geçen zaman değil, sensin ey insan!
Sen...
aslanyılmaz#sürgünadam#
