Online Üye
Online Ziyaretçi
Oysa
Gönlümün ucu
gibi yanık şehirde gezdim
Ki içimdeki yanıklar
yangına dönüştü
Kapladıkça yaralarım
içimi
Kanadı şehrin sokaklarına damladı
Ne kaldırımlarda
kanları silebildim
Ne de bu
ahir ömrümde
Gönül bahçeme
çiçekler dikebildim
Oysa
Sonsuza kadar
sürmezdi bilirim
Ölüm çiçeğiyle
son bulurdu
Boyun bükülmez
ömrümde
Rabbime
boyun büktüm
Ne yaralarım
kaldı gönlümde
Ne de
açmayan çiçeklerim kaldı hepsi açtı
Mehmet Aluç