Otuz yıldır yollarda
Hep şöyle düşünürüm
Dalına konan kuş kahverengi düşünse
Gözlerimin yaprakları dökülür
Kanadından bir tek tüy kopsa
Gök yüzümden umutlarım sökülür
Saçlarına ilişen çiçek soluk yansa
Baharımın elektriği kesilir
Kulağımda acı bir fren sesi
Yeşil ışığım söndü geceden
Gözünden bir damla düşeyazsa
Hıçkırığım denizleri basar
Dilinde bir hece tutsak kalsa
Cümlelerim zincire vurulur
İki parmağın acıyla açıp kapansa
Derim parça parça biçilir
Acılarım önümü kesti
Kırmızı ışığım yandı geceden
Sol döşüne nokta koysa kalem
Cılız şiirlerim sütten kesilir
Bir of çeksen derinden
Ciğerimin külleri savrulur
Çıkar bedeninden
Tak boynuma derdinden madalyanı
Siyah ise rengi sevgimi katar aklarım
Yastık altına güvenmem koynumda saklarım
Duygularım asfalta karıştı
Ağıtlarım el frenimi çekti geceden
Arkamda hüznün korna sesleri
Sabah oldu bitmedi içimde kavgalarım
En sonunda
Trafikte cinayet işledi mağanda acılarım
(
Kırmızı Işığım Yandı Geceden başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
1.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
