KOYUP
DA GELDİK 2. Bl
Cenazeyi
musallaya koydular
Nasıl
bilirsiniz i önce duydular
Geçmişteki
hakları helal saydılar
Namazıyla
verdik kara toprağa
Taşlı
köylerin daim soğutur yüzü
Defnedip
kaçmada çokların gözü
Akılda
yer tutmaz imamın sözü
Acele ederek verdik kara toprağa
İnsanlar
ölüce baldan tat alır
Unutulur zamanla rahmetli olur
Yaşanan hatıralar taze de kalır
Üzülerek
verdik kara toprağa
Geride
kalanları sabırda kalsın
Kaldıysa
mirası yerini bulsun
Herkes
düşenine razıdan olsun
Bir
kefenle koyduk kara toprağa
İnsan
eti değmedik toprak var mı
Ebedi
alemde baki kalanlar var mı
Malıyla
mülküyle gömülen var mı
Gözyaşlarıyla
verdik kara toprağa
Hepimiz
misafiriz tatlı dünyada
Kırmadan
yaşayalım yalancı handa
Alametler
taşırız ölümlü canda
Niceleri
veriliyor kara toprağa
Paylarımızı
aldık ömür denen yaştan
İmamı
kayığı yazılmıştı bize doğuştan
Ölümüne
isyan gördüm arkadaştan
Sonunda
giriliyor kara toprağa
Ölümüm
belli değil ondan naçarım
Muhannet var, geçim yolu seçerim
Erdoğan’ım; vadem gelince göçerim
Kepirde
koyup geldik kara toprağa
ERDOĞAN
ÇALIŞKAN 23 10 2009
Bir tanıdığın cenazesinde yazıya dökülenlerden nostajik şiir
Kepir=
Köyümüzün mezarlığı
.