KOYUP DA GELDİK 2. Bl

Cenazeyi musallaya koydular

Nasıl bilirsiniz i önce duydular

Geçmişteki hakları helal saydılar

Namazıyla verdik kara toprağa

 

Taşlı köylerin daim soğutur yüzü

Defnedip kaçmada çokların gözü

Akılda yer tutmaz imamın sözü

Acele ederek verdik kara toprağa

 

İnsanlar ölüce baldan tat alır

Unutulur zamanla rahmetli olur

Yaşanan hatıralar taze de kalır

Üzülerek verdik kara toprağa

 

Geride kalanları sabırda kalsın

Kaldıysa mirası yerini bulsun

Herkes düşenine razıdan olsun

Bir kefenle koyduk kara toprağa

 

İnsan eti değmedik toprak var mı

Ebedi alemde baki kalanlar var mı

Malıyla mülküyle gömülen var mı

Gözyaşlarıyla verdik kara toprağa

 

Hepimiz misafiriz tatlı dünyada

Kırmadan yaşayalım yalancı handa

Alametler taşırız ölümlü canda

Niceleri veriliyor kara toprağa  

 

Paylarımızı aldık ömür denen yaştan

İmamı kayığı yazılmıştı bize doğuştan

Ölümüne isyan gördüm arkadaştan

Sonunda giriliyor kara toprağa

 

Ölümüm belli değil ondan naçarım

Muhannet var,  geçim yolu seçerim

Erdoğan’ım; vadem gelince göçerim

Kepirde koyup geldik kara toprağa

ERDOĞAN ÇALIŞKAN 23 10 2009

Bir tanıdığın cenazesinde yazıya dökülenlerden nostajik şiir

Kepir= Köyümüzün mezarlığı

.

 

( Mezara Koyupda Geldik 2 başlıklı yazı İpciERDOĞAN tarafından 1.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.