Tek kişilik devrim yapabilirim
Sanıyorum cesaret edebilirim
Sanıyorum çizelgeleri birleştirebilirim
İşte o zaman bambaşka bir hal alacak.
Tarihler, ülkeler, büyüdü
Adamlar büyüdü, eller büyüdü
Yükseldikçe yükseldi tepemize basarak
Hiç değişmeyen makus kaderler
Ah demesin vah demesinler hiç.
Yüksek yada alçakta
Oturacağız yine hep aynı kıçla.
Mağrur, başı dik bir dağlardan söz ediyorum
Ayrışmayı kasdetmiyorum
Siz orda barıştan dem vurun hala
Ey dünyada saran insan kardeşler
Söylenmenin anlamı yok
Her gelen akıllı olmaz ya
Akıl gökten inmiyor ya
Kanun namına öldürmedikmi
Acı gerçekler canımızı acıtsada
Çizelgeleri yırtıp atmalı
Herkezi insan sırasına katmalı
Nefret söylemleri son bulmalı.
Korkuyoruz düzenimizi kaybetmekten
Ahengi bozulmuş yaşam tarzının
Ödümüz kopuyor gerçekle yüzleşmekten
Çünkü ruh, ruha benzerde, insan, insana benzemez
Bir ayağın çukurda gez, ruh ölmez.
Cazibesini yitirmiş dünyada
Tatlı bir rüyada binlerce çocuk
Gerçeğin acısı küçük omuzlarda
Suçun elleri cepte, eller saklanmış
Sayısız yaşam ve ölüm fantezisinin rolü
Her nefeste, kanlı ölüm sarsıntısı
Nefret ve özlemin şarkısı
Bir gün boğacak onları seslerin yankısı...
20 mart 2021
(
Yankı... başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
22.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
