Soyadı kanunundan önce Urfa'da
"Bahçeci Hamzaoğulları" olarak bilinen aileden Kasap Mehmet
Çavuş'un torunu Mehmet Ercan ERDÖNMEZ (Sağ alttaki fotoğraf) ağabeyimle Çanakkale Savaşlarını konu
alan bir şiirimi istişare ederken öğrendim bu hikayeyi.
Çanakkale Savaşlarına Urfa'dan
katılan askerler arasında Ercan ağabeyimin dedesi Mehmet ve dedesinin kardeşi
Ahmet de vardır.
Mehmet amca Çanakkale'de
"Çavuş" olarak, kardeşi Ahmet amca da "Er" olarak
vazifelendirilmiştir.
Yıllar süren o çetin,
kanlı savaşta, bir taarruz sırasında, o hengâmede Mehmet amca kardeşiyle bir an
için göz göze gelmiş ama ne konuşabilmiş ne de helallik dileyebilmiş
kardeşinden. Bu, onun, kardeşi Ahmet'i son görüşü olmuş. Daha da ne bir haber
almış ne de yaşadığına dair bir duyum...
Savaş bitip de gaziler
memleketlerine dönünce, Çavuş Mehmet amca da "Gazi" unvanıyla dönmüş
Urfa'ya ama kardeşi Er Ahmet dönmemiş. O zaman anlamışlar şehit olduğunu.
Kardeşi Ahmet ile göz göze geldiği
anı gözyaşları içinde anlatırmış hep Mehmet amca.
Cumhuriyet kurulup da soyadı kanunu
gündem olunca Çavuş Mehmet amca da Çanakkale'de düşmanla çarpışıp şehit düşen
ve memleketine dönemeyen kardeşi Er Ahmet'in anısını yaşatabilmek için soyadını
"Erdönmez" olarak yazdırmış.
Ben de bu duygulu hikâyeyi tarihe not düşebilmek adına şiire dökmeye çalıştım. Ruhları şad olsun.
Allah cümlesine gani gani rahmet eylesin inşallah.