Sahi, şiirin mevsimi olur mu ama en güzeli dostluğun rüzgârı ile içselleşen güzelliklere düşkün iken yürek dolusu temenni.

 


 

Bir sefil kulum ve bilemedim

Gülümsemek idi belki tek derdim

Kelamım yeter miydi sahi?

Mademki düştük yola sevgiyle

Didikledik ruhu kalemin nazıyla.

 

Tünedik dala

Şüheda maziyi yok bildik bileli

Hocalarımıza özendik lakin

Yanar mıydı sahi sonsuza kadar

Umudun feneri?

 

Fendi mutluluğun

Yendi bir kez tutulan nutku

Öznesi neydi de şiirin?

Özlemle şerh düştük içten geçene.

 

Rabbimize şükür

Kat ettik ömrü

En çok dilediğimiz huzur

Sevginin meltemi ile

Yaktık geçtik evreni.

 

Yaşımız kaçtı yasımız neyin nesi?

Sami Hocamızın neşeli yürek sesi

Nemalandık bir kez dostluktan

Şiirden ötesi saklıydı

Şiar edindiğimiz içtenliğin meziyeti

Hele ki bir ömür nimet bilmişken eziyeti.

 

Hecesizim malum

Öznemse saklı tuttuğum umudun

Tünediğim kalemden sarkan ruhum

Sevilmez mi dostluğun kalesi?

Elbet sevgiyle inşa ettik bir kez Edebiyat Evimizi.


( Nazire Sevgili Edebiyat Evim... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 14.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.