Mısralar Ve Ben
Can hırpaladı durdu teni yıllarca
Oysa değişmezdi can çıkmadan huy
Dağlar arasında cüce,
Düşler arasında devken ben.
Ruhum suskun tapınak
Sular altında kalan.
Dünyaya doğru bir yürüyüş var içimde
Başıma çorap ören mısralarım ve ben.
Giydirilmiş ayaklarıma nalınlar,
Gün görmemiş cümleler bozuyor sessizliği.
Güneş kokusu alıyorum
Kuru dağ kekiği çiğnerken.
Acı veriyor işte sen niyetine…
Tarih kitaplarında uykuya dalan ben
Gerçeklik mayın tarlası, hayal ise denizdi.
Daldım hiç düşünmeden sonsuz deryalara
Dokundum en derinine hayatın
Dibe vuran hazinelerdi etrafı saran
Kayıp ruhlar diyarında kaybolurken
İşte mısralar ve ben…
(
Mısralar Ve Ben başlıklı yazı
Şehri Mabet tarafından
13.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
