HAZANNÜMA



Ve bir mahşer tutuştu,ve bir ölüm ve bir haz
Cennetten hayli ırak cehennem gibi biraz
Nun misâli kıvrıldı nihâyetsiz hâlimiz
Hırpalandık diz boyu, azdan fazla çoktan az
Ki insan dedikleri toprak hâlli bedenler
Yaşıyorken âniden son bulmak gibi biraz



Vakur karanlıkların deminde ölendi pus
Bu bir kesit olmalı ya istikbal ya mahpus
Yağmur sancılarını içiyorken kaldırım
Eninden ayrılarak çatladı çelimsiz us
Ki karlı dağlar gibi ağardıkça şakaklar
Ölmek ne güzel hüner, hürlükten doğan mahpus



Yaş kalbe yuvalandı ötelendi güz bahar
Mutluluk kör yanılgı,közde gonca gülde hâr
Ağız dolusu sabrı yutmalıyken hislerim
Sessiz çığlıklarımı nerden bilecek ahâr
Ki en güzel günlere şakıyorsa serçeler
Aşk bozumu geçince bulacağı kordan hâr



Mesûdiyet kentinden ayrıldı gönül kuşu
Ardından bakakaldı gâh uysallık gâh huşu
İntihâra meyilli urgandan sevinçlerim
Son bir kez dönmek için örseledi yokuşu
Ki tek veda etmeden gidiyorsa gençliğim
Bu yaşamaktan değil ölmekten gelen huşu



· · • • • ✤ • • • · ·GÜŞTA



( Hazannüma başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 28.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.