Yine Ben Düşler Ülkesinde...

 

Çocukluğum

Gençliğim

Yağan karın kalınlığında beyaz dünyam

Karda seslenebildiğim kadar benim

Sustuğum kadar karların altında kalmış benliğimle

Çocukluğumun yalnızlığı

Biraz şişmanım şişman

Oyunlarına almazlardı

Almasınlar

24 saat ben ve kitaplarım

Kitaplarım ve 24 saat benim

Ne güzel günlerdi

Kalbim ne kadar coşkundu

Uçardı gökyüzünde mütemadiyen

Kelebek misali hep uçardım

Çok uzaklarda ben düşler ülkesinde

Yuvarlanıyorum kitaplarımın sayfasında özgürce

İsli lamba yanarken ben aydınlıklar içindeyim

Şimdi bilmem neredeyiz hangi alemdeyiz

Ayrıyız

Sessiz

Suskunuz

Şimdi çırpınır kalbim kanatlarıyla

Uçamaz o çocukluğumdaki gibi

Yaşıyoruz hasretle 24 saati

Ayrı ayrı odalarda

Olsun bunu veren Mevla

Devasını da vermiştir

Ben hep bekledim geldi

Geceye gönlümü saat kulesi gibi diktim

Gelenler anı bilsin hatırlasınlar diye

Üşüdüm sokakta titreyen sokak lambasının altında

O titredi ben titredim lakin gün aydınlana kadar sönmedik

Kitaplarım ki bir dost

Hala dost

Bir tarlada altıma serdi post

Okudum dünyaları aştım

Çocuklar oyunlar oynar kavga ederken

Ben Alâeddin’in sihirli lambasını okşadık

Uçan halısıyla bağdadı alemi gezdik

Uzun saçlarım yoktu dolanmadı ayaklarıma

Aynanın karşısında çok oyalanmadım

Kalbimde kitap

Elimde kitap

Çoğu zaman sakladım

Gece karanlığında doğsun diye tam dolunay gibi

Doğdu da karanlıkta bırakmadı

Beni anladı

Ben onları anladım

Haydaa

Ben gece gündüz içimde

Masallardan şarkılar okuyorum

Dışarıda çocuklar küfürleri savuruyor

Dalgalar denizde değil gönlümde kayalıklara vuruyor

Esiyor esintili hoş rüzgarları kokusuyla maviliğiyle

Ağlamadım mı?

Hem de çok!

Şişmanım hor görmediler mi?

Çok!

Benim kitaplarım düşlerim hayallerim vardı

Ne bahçesindeki ağaçların dalları eğri büğrü ne yolları

Sokaklar yabancım değildi bana 

Yabancıymışım gibi davrananlara rağmen

Herkes beni öylesine yalnız sanıyordu

Kendileri yalnızdı

Kendileriyle kavgalıydı bilmiyorlardı

Fazla istediğim bir şeyim yoktu kitaptan başka

Paylaşmak istedikçe burun kıvırdılar

Okumadılar

Ben onların yerine de okudum

Barış için okuduğum çizgi romanlarda ki gibi

Barış çubuğunu yakarak

Gökyüzüne üfürdüm

Hep barışla oldum

Oysa şimdi

O günlerin özlemi

Hala burnumun direğini sızlatmıyor

Özlemle tütsün diye arıyorum

Açıyorum kitaplarımdan bir sayfa

İçinde gezerken 

O dünkü çocukluk gençlik yıllarımda ki beni buluyorum

Yine ben düşler ülkesinde

İnsanlar hala kavgalı

Çıkar peşinde

Mehmet Aluç


( Yine Ben Düşler Ülkesinde... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 25.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.