Hayat öyle bir şey ki, tarifini yapmak zor.

Bir bakarsın geceler, ayın şavkıyla ışır.

Tam mutlu oldum derken, içine düşer bir kor.

Ah edersin haline, yanar için tutuşur.

Çevirmeden çark eden bir dümendir yaşamak.

Kıyısı görünmeyen, bir limandır yaşamak.

 

Şarkılarda nakarat açmak isterken yara.

Keder üretir kalpler sebep yokken boş yere.

Notaların ritminde gönül suskun fukara.

Bitmeyen göz yaşıyla dolar boşalır dere.

Aşka seranat yapan bir kemandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen, bir limandır yaşamak.

 

Kır düşmüş saçlarında, hep maviler özlenir.

Dünyaya sığamazsın, vuslat gelince başa.

Zaman olur sevdiğin, çiçek gibi nazlanır.

Bir yaş daha eklersin, kemale eren yaşa.

O "mestinaz" hallerde zor zamandır yaşamak

Kıyısı görünmeyen, bir limandır yaşamak.

 

Asmadaki yapraklar, dönerken koruklara.

Hep üzümü özlenir, daha Ocak ayında.

Gözler hep zirvededir, bakılır doruklara.

Hedefe odaklanır, okumuz hep yayında.

Dipsiz bir uçurumdur, çok yamandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen, bir limandır yaşamak..

 

Günün ışıklarıyla, gece ederken veda.

Gözlerin ufka dalar, kirpiklerin uyanır.

Alev topu su ister, söndürürsün mavide.

Umutların bir anda gök rengine boyanır.

Her zaman hazır duran elamandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen bir limandır yaşamak.

  

Sevdiğin denizlerde, martılara bakarken.

Hayaline dalarsın, ellerini tutmanın

Kısacık ayrılıklar, yüreğini yakarken.

Çaresi yoktur asla, gönlünü avutmanın.

Fırtınalar yaratan, toz dumandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen bir limandır yaşamak.

 

Öyle bir ders olur ki edindiğin tecrübe,

Temmuz sıcaklarında buz kesersin donarsın.

Ateş çemberi olup, vuruverirsin dibe,

Şubatın soğuğunda ateş gibi yanarsın.

Hamken seni pişiren ulemandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen bir limandır yaşamak.

  

Bitmeyen kısır döngü şu garip yaşam dersin.

Var son kozunu oyna "de bire yalan dünya"

Gün gelir de gönlüne haklısın paşam dersin.

Beni Mecnun misali, dertlere salan dünya.

Ruh bedenden akmadan son nemandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen bir limandır yaşamak.

 

Kul Fikret'im  divane, aşık gibi severim.

Sür derim bu kadınla, şu dünyalık sefanı.

Dünya alem biliyor, sevdiğimi överim.

Güzellikle buluştum, "giymeden ak kefeni"

Kader diye yazılan bir romandır yaşamak.

Kıyısı görünmeyen bir limandır yaşamak.

 

Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)

13 Şubat 2021 Saat 21.30

Güzelçamlı/Kuşadası

( Ateş Ve Buz başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 14.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.