Kalem ucum kadar sivriydi kirpiklerin,
Mısralarımın kağıdı kanattığı gibi kanattı yüreğimi
Anlatmaya kalksam bu yarayı,
Gönlümde yatan müebbet yarayı
Yabancılaşırlar kelimelerime
Bu gece de kanatıyorum kalemimle
Suyun yanağımda parçalandığı kıyılarda ise
Sözler dilimden taşmak üzere
Bir derdim var
Dermanı bir çift gözde
Duramıyorum...
Uzun uzun uzaklaşıyorum
Kendi canımdan sıyrılıyorum
Bu gece de ben kendimden geçiyorum
Sabah yine dönerim, ıssız bedenime
Sabah yine sığınırım gülücüklere
Çok düştüm bu dünyanın içine
Çok hayal kurdum kendi düşümde
Şimdi ise hepsi kırık dökük yerlerde
Toplamaya mecalim yok gibi
Kırılan her parçam seninle
Ama ben teslim oldum kaderime
Sırtlandım hüzünlü günlerimi
Uzun bir yalnızlığa kırıyorum dümenimi
Ve içimde tek bir ses;
Vâveylâ...
(
Vâveylâ... başlıklı yazı
Esmaa tarafından
28.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.