YAŞ 70’İ GEÇİNCE…
Yıllar geçtikçe,
yavaş yavaş sararır resimler,
Önce soy adlar
unutulur, sonra isimler.
“Hatırlıyor musun”
diye, başlar sohbet,
“Kimler geldi,
kimler geçti” diye biter muhabbet.
Yaşlandıkça vefâsızlaşır
sevdiklerin.
Mâtemli bir sûkut
yapışırken diline
İnceden inceye bir
sızı oturur yüreğine,
İçi burkulur insanın,
dolar gözleri.
Yaş yetmişi
geçince, yavaş yavaş,
Birer birer silinmeye
başlar hâtırâlar,
Aylar geçer, ne
bir gelen olur, ne de hâlini soran,
Mektup devri
çoktan bitmiştir,
Postacı da çalmaz
olmuştur artık kapıları,
Bayramdan bayrama,
görev için gönderilen
Duygudan mahrum, birbirinin
kopyası mesajlar,
Yaş yetmişi
geçince, insanı yürekten yaralar.
Gece karası saçlarına,
kar gibi beyazlar düşer
Koşmak şöyle
dursun, yürümek bile yavaşlar,
Tecrübe olsun diye
anlatırsın hatırâlarını,
Oflaya, puflaya
dinler gibi yapan gençlere,
Heyhat! masal gibi
gelir anlattıkların onlara,
Anlarsın artık
senden sıkıldıklarını,
Çaresiz bir
sûkutla, bırakırsın yakalarını
Yaş yetmişi
geçince, unutulursun yavaş yavaş
Ya izbe bir köşede,
Ya da eski bir
huzurevinde…
DÜZCE/CUMAYERİ
23 OCAK 2021 CUMARTESİ