rüzgara bıraktığın hüzünlerin
avuçlarıma düştü
duaların fırtınalar yüklü
yapyalnız kalmış kalbin
ve ellerin
ellerin insansız
mutlu çehren gitmiş
parıltılı bakışların da
göklerin ateş senin
güneşin kanlı
böyle bir fotoğrafta
hüznün bile güzel
o sessiz seyrin gözlerin
bir aşkın eriticiliği
ruhumun da kendisi
çok özlediğimde
hüzün çöktüğünde
hiç sevilmemiş hissettiğim de
aklıma düşer bir çiçek tanıdık
sarmaşık
sımsıkı sarar tuttuğu her yalnızı
taşı ,ağacı ,insanı
koştum ben de tutsun beni de
bırakmasın sarsın unutulmuş kendimi ...

mustafa kaya

28.12.2020 / üsküdar 


( Hüzünlü başlıklı yazı cirik tarafından 28.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu