Online Üye
Online Ziyaretçi
Yaşarken kıymetini bilemedim
Kabrinde çoktan tenin çürümüştür
Ölürken gözyaşını silemedim
Kalbinde özlem nasıl bürümüştür
Kaç mevsim geçti gitti anam sensiz
Gelmedin hiç aklıma bir nedensiz
Yapmadım ne dediysen bil kastensiz
Hayatım bir şekilde yürümüştür
Uzaktın oynardık hep üzgünleri
Gel desen hissederdik sürgünleri
Çok şükür yaşamadın bu günleri
Korona çığlıkları ürümüştür
Yol aldım afetlerle gündüz, gece
Savaşlar, ihanetler, bela hece
Öldün ya anam, dünya cenderede
Virüsten keyfini mi sürüyorum
Yaşlandım senin gibi, dertler aynı
Dökülür tenim, sanki çalı çırpı
Ecelim alnımda ki en son yazı
Çaresiz dertler tenim dürümüştür
Saffet Kuramaz