Kapılıp hülyalı bakışlarına,

Ben seni yar bildim, cananım dedim,

Mest olup benlerden nakışlarına,

Gönlümü taht kıldım, sultanım dedim.

 

Sert esen yellere bakıp da sakın,

İçimdeki yangın sönmüştür sanma.

Sevda ateşinden yayılan çakın,

Savrulan küllere dönmüştür sanma.

 

Dumansız alevsiz ve dahi dilsiz,

İçten içe yanan korlar gibiyim.

Firakın koynunda kalıp çaresiz,

Sabrın sınırını zorlar gibiyim.

 

Çölü mekân tutmuş Mecnun misali,

Aldığım her nefes, yakar bağrımı.

Düşümde görürüm senle visali,

Bir nebze dindirir derin ağrımı.

 

Hal bilmez olmuşsun, selam etmezsin,

Tebessüm eylesen sanki erirsin.

Gönlümü alacak kelam etmezsin,

Bir yudum su derim, ateş verirsin.

 

Senden gelen her şey kabulüm fakat

Yine de insaf et, ben de bir canım.

Artık dayanmaya kalmadı takat,

Birazcık destek ol, ne olur canım.

( İnsaf Et başlıklı yazı halisi tarafından 12.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.