Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben bahtsız bir kaptanım
Direğinde isyan bayrağı çekiliydi
Küskünlüğümün
Ela gözlerinde ki denizden
Aldı demiri sonsuzluğa
Dümeni verdi elime
Ufukta sana el sallayan
Kara bir dumanı bıraktım geriye
Birde
Simit yerine
Küncülü harfleri attım martılara
Sekiz martı götürdü son sözlerim olan
“Hoşçakal”ı rıhtıma
Güvertede içini çekerek
Ağladı kör topal umutlar
Tayfaların isimleri ben koydum
Seni hatırlatsınlar diye
Gül, karanfil, papatya, kardelen
Eğer dünya yuvarlak
Dümende kilitlenirse
Ve
Korsan bir denizkızı
İçimi yağmalamazsa
Bekle beni
Küskünlüğüm kornasını çalmaz
Ama ben sessizce yanaştırırım aynı rıhtıma