Bir yer var ki üşütür ateşi yakar iken Düşündükçe o yeri tüylerim diken diken
Tüm elzem zamanların çelimsiz kanadında Savruluyor hiçliğim kavruluyor zâr ile Mil çekilmiş günlerin mazi yazan adında Yoğruluyor gençliğim doğruluyor yâr ile
Bulutluluk hâlime sarılma ki zühâlden Bir vaveyla olurum sıyrılırım her hâlden
Bir yer var ki orada vurdumduymaz satırlar O satırlar durmadan hüznü anımsatırlar
Söylemlerin en elim ve en hisli yerinden Yürüyorum şükrümün emâneti ellerim Teslimiyet dokunur müjganıma serinden Sürüyorum peşimde gölgedir emellerim
Bağrımdaki yangına tabi olma ki sakın Kuş seslerinden ölüm belki yarından yakın
Bir yer ki orada kırışıktır sonbahar Alfabeler yetersiz bulun tâbir-i ahar
Cümleler ayaklanır saadetten kaçınca Zühâlin kırmızısı cevaz verir mi hüzne ? Bir bulut uysallığı kollarını açınca Yağmur kesiği gibi iniyor kalbe özne
( Zühal-kalem Karası başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 23.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.