çöktüm sahilde bir taşa
ayrılık

gece kadar karanlık
ürktüm
söyleşip durdum
dokunsalar ağlayacaktım
yağacak bir yağmur gibi
doluyum
şehrin kamburundan uzak
bir dağ köyünde olmalıydım
niçin ağladığımı
kır çiçekleri
kelebekler bilmeli
arzu ve hüzünlerimi
ufuklar taşımalı
her akşam güneşi
bana teselli olmalı
herkesin öptüğü
gün doğumları
tenimi okşamalı
ayrılık acısını alsın
isterdim
cennetten düşmüş
bir gülüş beklerdim ...

 

mustafa kaya

21.11.2020 / çengelköy

 

( Zor Ayrılık Günleri başlıklı yazı cirik tarafından 21.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.