Evet, evet artýk bu telefonumu deðiþtirmenin zamaný geldi de geçiyor bile. Aldým telefonumu elime, doðruuuu ikinci el hatta üçüncü, dördüncü el telefon satan bir dükkandan içeri girdim. Satýcý çocuk ''Hoþ geldin aðabey.'' dedi. Çýkardým cebimden, gösterdim. Baktý þöyle evirdi çevirdi, biraz kurcaladý ''Aðabey dedi darýlmazsan bir þey soracaðým.'' darýlmam tabi ki... Sor bakalým ''Deden filan mý kullanýyordu bu telefonu Kurtuluþ Savaþ zamanlarýnda?'' aklý sýra benim ile maytap geçiyor. Oðlum Kurtuluþ Savaþý zamanýnda býrak cep telefonunu, doðru düzgün, sabit telefon bile yok yahu! ''Ne ayak yapýyorsun, þuna eski aðabey senin telefonun, hem de çok eski desen ben de anlarým herhalde, eþek deðilim.''

Hala eviriyor, çeviriyor, bir þeye benzetemedi... ''Sen kaç lira verirsin bana onu söyle?'' mýrýn ve kýrýnlarýn afra tafrasýndan geçilmiyor, ortalýkta serbestçe dolaþýyorlar, belli ki bin dereden su getirecek... ''Aðabey bu para etmez, ben þimdi sana bir þey söylerim bu sefer de moralin yerlerde sürünür.'' Bak sen þu iþe, ne kadar zamandýr kullanýyorum ki ben bunu yahu?

''Hadi hadi bir þey söyle be dostum.'' ehem kemmmm kümmmm! Kývranýp duruyor satýcý. ''Yok aðabey yok fiyat veremem ben buna iþ ahlakýma aykýrý, sen bunu bir antikacýya filan götür.'' Baþýmdan kaynayan kaynamayan, bilumum sular dökülür... En iyisi baþka telefoncuya gitmek, ama o da ayný þeyi söyleyecek...

Mahzun bir þekilde eve dönerim...

Onlar deðiþtirmezse ben de telefonu mu alýr karþýma deðiþtirmeye çalýþýrým. Gel bakalým telefonum, caným cicim, ciðerim, ne ayaksýn sen anlayalým. ''Bak caným telefonum ben seni deðiþtirmek istedim ama bir türlü deðiþtirmediler, ne yapacaðýz seninle, ömrümün sonuna kadar senin ile olmamý bekleme sakýn, bana da hak ver biraz.'' Dinliyor beni artýk can kulaðýyla mý yoksa baþka bir yeri ile mi onu telefon bilir...

Elimdedir, masaya usulca koyarým. ''Bak bir tanem, senin ile iyi kötü günlerimiz oldu, þarj bile etmeden günlerce seni kullandým, bazen sana kýllandým ama yine de iþimi gördün, sað ol. Ancak bir tek mesaj çekiyorsun, bir de alo diyorum, hepsi o kadar, haaaaa unuttum bir de o gözleri bozan mahveden yýlan oyunun var. Þimdi söyle bana, ben seni deðiþtirmeyeyim de ne yapayým, çöpe atmaya da Allah var kýyamýyorum.''

Hiç de sesin çýkmýyor karþýmda. Telefoncuda ki arkadaþlar dalga geçtiler hem benim ile hem de senin ile... ''Daha üretilmiyor aðabey bu tip.'' dediler... Whatsap'a bile giremiyorum, arkadaþlarým þakýr þakýr whatsap kullanýrken ben de sap gibi ortalarda kalýyorum...

Biraz para biriktirdim ve yeni bir telefon alacaðým illaki ama seni satamazsam bile evimin bir köþesinde saklayacaðým, umarým sen de bana bozulup gönül koymazsýn. Bir dolu iyi kötü günlerimiz geçti. Yine de senin ahizenden seslendiðim alo larý mý ve çektiðim mesajlarýmýn hatýrasý gözümün önünden hiç gitmeyecek. Bu zamanda bütün millet teknolojinin esiri olmuþ durumda ve ben de o esirlerden biriyim caným telefonum, kendine iyi bak hakkýný helal et...