Saygýdeðer öðretmenim bütün güzellikler seninle olsun yazýma bu güzel dilekle baþlamak istiyorum. Gün boyunca bunlardan özellikle hoþgörü ve sabýr’a çok ihtiyacýn oluyor biliyorum. Senin kýzmaya, dert yanmaya birilerini eleþtirmeye, yani mazerete hakkýn yok. Neden biliyor musun? Sen zoru seçmiþsin. Ýnsanla uðraþmayý seçmiþsin, kolay pes edemezsin. Olaylarýn sen üzerine gitmezsen altýnda kalýr ezilirsin. Gün uzar bitmez, yýllar asýr olur. Emeklilik hayal olur. Davranýþlarýn, giyimin kuþamýn, konuþman, hatta yürüyüþün bile taklit ediliyor, örnek alýnýyor. Sen þikâyet edemezsin. Beðenmediðin bu günün yöneticilerini sen yetiþtirmedin mi? Yargýdan saðlýða, ticaretten üretim çalýþanlarýna kadar sen þekillendirmedin mi? Rahat yok unutma. Eðitim beþikten mezara kadardýr. Toplumun eðitiminden de sorumlusun, ailenin eðitiminden de. Bir hatýramý paylaþalým Hizmetimin uzun bir süresini doðup büyüdüðüm ilçemizde yaptým. Yaþlýsýndan gencine herkes birbirini tanýr. Törenlerimizin yapýldýðý, yorulanlarýn dinlenebildiði uf diyecek bir yerimiz, Cumhuriyet meydanýmýz var. Bir gün akþam arkadaþlarla gezerken eski mezun ettiðimiz öðrencilerimizden delikanlýlar oturmuþ hem sohbet ediyor hem de çekirdek yiyorlar. Çekirdek kabuklarýný yere atmýþlar çirkin bir görüntü oluþmuþ, anlaþýlýyor ki görev yine bize düþüyor. Hemen karþýdaki kuruyemiþçiden biraz çekirdek bir iki de eski gazete alýp geldim gazeteleri önümüze serip bizde yemeye baþladýk. Ses tonumuzu yükselterek dikkatlerini çekmeyi baþardýk bizi görmemezlikten gelemediler yanýmýza geldiler, hal hatýr ettikten sonra içlerinden birisi kuruyemiþçiden süpürge ve çöp küreðini aldý geldi. Hocam dedi yine yapacaðýný yaptýn rahat vermedin anlaþýldý temizlik var. Oturduklarý yerin temizliðini yaptýlar. Sohbetimize hep beraber devam ettik. O zaman yine rahat vermedin diyen öðrencime rahatlýk; yapýlmasý gerekenlerin yapýlmamasý ve nihayeti hayatýn bitimi anlamýna gelir ki buna da ölüm diyoruz dedim ve gündemimiz rahatlýk olmuþtu.
Öðretmenim sana rahatlýk yok. Rahatlýk mesleðinin ölümüdür. Toplumdaki itibarýnýn kaybedilmesidir. Çað nereye giderse gitsin en önde olmak zorundasýn. Bazen duyuyoruz öðretmenler yatarak maaþ alýyorlar þu kadar tatil yapýyorlar vs. Her gün ilk gün heyecanýyla iþine öðrencisine koþan öðretmenin emin olun ki uykuda da rahatý yok uyuyamadan sabahladýðý çok günler oluyor. Bu maaþa ancak bu kadar çalýþýlýr diyen öðretmen de mesleðinin idrakinde olmayanlardýr. Bu söz sadece öðretmeni itibarsýzlaþtýrmak isteyenlere yarar. Gerekirse sendikanýn önderliðinde meydanlarda aslanlar gibi hakkýný ararsýn, ancak tahta baþýnda yorulmak gibi bir hakkýn yok. Bu memleket Çanakkale’de þehit düþen 15’ lilerden emanet, unutma.
Mefail ÖZBEK