Adaşım Fikret Sami Kardeşime Laf Attı
(Hece olmadı Serbest Grokemen dalında girdim)
Adaşım Fikret Sami kardeşime laf attı
Atışmada attığı lafı kafamı yardı
Haydi bre dedim bende atışmaya gireyim
Okuyayım az dedim atışma içine aldı
Girme dedim gönlüm araya ezilirsin
Dedi girmezsem gönlüm ne süzülürsün
Dedim haydi gir gününü de görürsün
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Bende elbet ninni söylemiyorum
Atışamaya gireyim diyorum
Dayak yersem de düştüm diyorum
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Vardan olan varını verir
Kul olan malından verir
Şair dediğin canından verir
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Dedim aşığım muhabbet edek
Var olanı varlığıyla ortaya serek
Ayrılığa gayrılığa ne gerek
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Açayım dedim gönül pınarını aksın suyu
Güzel olan atışmaya girmektir bu gönlün huyu
Ne olur sizlerde açarak gömmeyin kuyu
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Atışmayla gönlün dili çözülür
Güzel olan sözler sazın telinden dökülür
Elbet az yazdıklarımla maharetimde gözükür
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Selam verdim üstatlarıma Ankara’dan
Muhabbetle olalım dedim buradan
Muhafaza etsin bizleri Yüce Yaratan
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Girmeseydim sinemdeki ataş yanardı
Güzel muhabbeti görmeseydim içim kanardı
Hece olarak yazamadım içime oturdu
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Ocaklar yanmasın dumanı tütsün
Yunusumuza şifanın yolu gözüksün
Sami kardeşimi neşe sevinç ile bürünsün
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Sözlerim hasret çekene değil muhabbet edene
Haydi kardeşlerim Rahmet ufukta bizlere görüne
Elbette ki nazlı yar görünür aşkla gönlünü örene
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Kul Mehmet’im kusurum varsa af gaf ola
Gönüller muhabbetten sonra hak huzurunda safa dura
Yolda kalmış dert çeken ararsa bizi yanında bula
Okuyayım dedim atışma beni içine aldı
Mehmet Aluç