Karanlık
dehlizleriyle bu bedeni çok sevdim
Ölüm
denilen firaktan korkuyorum ben anne
Takvim
sayfası dururken ecele koşarak evdim
Yalnız
yatılan topraktan korkuyorum ben anne.
Haktan
gayrıymış sanarak öğütle örüklenen
Sen
ağaçsın söylemiyle durmadan körüklenen
Güvenli
dalından düşüp yâd ele sürüklenen
Yelin
önünde yapraktan korkuyorum ben anne.
Keyfimce
yüzmek isterim bir ilmin deryasında
Her
gece görmek isterim ruhun aşk rüyasında
Kendim
seyretmek isterim hakikat aynasında
Çöl
aratmayan çoraktan korkuyorum ben anne.
Bak
kan sızdırır bileğim sevap tutmaz eleğim
Benim
Rabbe boş küleğim sırtta odun şeleğim
Maşuka
varmak dileğim bekletme sen meleğim
Berzah
benzeri duraktan korkuyorum ben anne.
Fazla
yok her şey tas tamam kime sitem edeyim?
Kör
varlıklar sofrasında tek yudumluk badeyim
Kaçmak
zor gökse kapalı bilmem nere gideyim?
Camda
bekleyen Burak’tan korkuyorum ben anne.
11.10.2020
Ahmet
Çelik