Yıllar boyu savaşlara, esir oldu dünyamız.
Terör girdi Yurdumuza, hep ağladı anamız.
Ağıtlara konu oldu, şehitlere gamımız.
Can pazarı derdik hey dost yaşamak marifetti!
Geldi vurdu pandemide, bir ayrılık bir ölüm.
Bulamadı çaresini, ne uzmanlık ne ilim.
Kimi başka hastalıkla, çekip gitti be gülüm.
Kimisi mikrop kaparak, şu dünyadan göç etti.
Ana baba, bacı, kardeş, ayrı düştük el olduk.
Evlatlara görüntülü telefonda dil olduk.
Düşünmekten saçı döküp, kahırlanıp kel olduk.
Muhabbetle sarılmamak artık şu cana yetti.
Acıları bal etse de, beldemiz ahalisi.
Yüreklere acı saldı, türkülerin Ali'si.
Tezenede ağıt oldu, sazların İlhami'si.
Sarıp sarmalandı dünya, şimdi ömürler bitti.
Bir senede neler oldu, neydik, ne olduk canlar?
Dem olmuştu gönüllerde, yaşanan güzel anlar.
Çile üstüne çileler, be hey güzel insanlar!
Aylar var ki Güneşimiz, şaşıp batıdan battı.
Ali ile Ayşen hanım tutuşurdu el ele.
İlhamiyle Samiye'miz, türkü olurdu dile.
Gülüşürdük muhabbete, nazar mı değdi hele?
Zalim felek yiğitleri, alıp toprağa kattı.
Kul Fikret'im cennet mekan olsun can dostlarına.
İnan olsun bilmiyoruz kim çıkacak yarına?
Hu Allah hu zikredelim, şükredelim nar'ına,
Bilemedik kıymetini, şu dünya bir servetti.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
08 Ekim 2020 Saat 14.30
Güzelçamlı/Kuşadası
Ali-Ayşen ALTUNKAYNAK-İlhami-Samiye AKALIN
