KADERİMDE KÖREBE
o vakit ki sineme dokundu ah-u zarın
küle döndü rüyalar yaktı beni efkârın
yerden göğe savurdu acı feveranların
iflah olmaz yüreğim söylesene ben neyim
yolumu bulmak için el yordamı gezerim
göğümde yıldızları sabaha dek gözlerim
aşık değilim lakin sevdaları sezerim
kelamını bileyim söylesene ben neyim
kayboldum ki yolumu aydınlatmıyor fener
ıssız karanlıklara yetmiyor o da söner
pervane oldu ruhum beden döner ha döner
selamını bileyim söylesene ben neyim
tutundukça ellerim asam dönüyor kora
avuçlarım acıyor sebebin sora sora
ben dünyaya meylettim bu hallerim ne ola
cevabını bileyim söylesene ben neyim
ruhumda intihar var zahir saklıyor bunu
bahtımda sonbahar var sahir yokluyor bunu
ahdımda intizar var tahir bekliyor bunu
meramını bileyim söylesene ben neyim
pimi çekilmiş canın hevesim uyumuyor
iflah olmaz sebebim tende hazır duruyor
ah nolcak bu halim nefsim yedi doğuruyor
sebebini bileyim söylesene ben neyim
alevi har kandilim duman oldu süzüldü
çakmak çakmak gözlerim yaşla doldu üzüldü
mazimdeki anılar mâhi oldu düzüldü
cihetimi bileyim söylesene ben neyim
şimdi güneşi versen, ah yar! alıp da neylim
cevabın bildiğim suali, sorup da neylim
serilsen çırılçıplak, züaf; görüp de neylim
nümâyişim bileyim söylesene ben neyim