1
Ayan beyan sır ister, maşuk ne histedir?
Terk eyle karanlığı, cevheri göresin,
Izdırap aşktan yana, tılsımla öresin!
Emeli vuslat olan, gamı aşkla biçer,
Her dem şikayet eden, zehr-i dertle içer!
O gönül hazinesi, elbette geniştir,
Hakk sevgiyi emreder, ‘Kuluna’ demiştir!
Yüzme bilmeyen aşık, deryada yorulur,
Gülde aşkın yasası, bülbüle sorulur!
‘Aşkta kibir yok’ diyen, gündüzle, gecedir,
O mecnunun çölünde, Leyla bilmecedir!
Irmakta bir kul idim, telaşım Hakk yolu,
Ateş dağı kül etmiş, nefsin yandı kolu!
Bir ağacın dalında, kızıl bir gül biter,
Gülistana konanlar, bülbül gibi öter!
Güzin bir aşk eritir, can yürek yağını,
Rahmet lütfü; temizler, bu kalp ocağını!
Alemlerin özüdür, insan denen varlık,
Gönül nazargahına, hiç değmesin darlık!
Sevilay ÇARTIK