Ah Diyor Süleyman İstedin
Köyden inmişti
şehire
kardeşim
köylü Süleyman
Geziyor İstanbul’u
ki eksik paçalı her bir yan
Sonradan mı oldular hep böylesine sorsam bir an
Ah diyor Süleyman neden istedin değişti
dünyan
Rabbim senden istemedim içimden bu ben istedim
Böyle istemedim rabbim sen beni bağışla halim
Dünyası değişti
lakin uçkuruna söz geçmiyor
Uçmayan kuş
bir coşuyor
kötü olana bakıyor
Başı önünde koşuyor
tövbe kapısı çalıyor
Ah diyor Süleyman neden istedin değişti
dünyan
Rabbim senden istemedim içimden bu ben istedim
Böyle istemedim rabbim sen beni bağışla
halim
Ya köye dönecek dönse o açlığa
dayanacak
Ya çalışacak
burada çıplaklığa alışacak
Sabırla ya alışacak
ya sabırsız çatlayacak
Ah diyor Süleyman neden istedin değişti
dünyan
Rabbim senden istemedim içimden bu ben istedim
Böyle istemedim rabbim sen beni bağışla
halim
Girdi hotelde bir işe
güzeller gelir peş
peşe
Gönlü neşelenir
lakin kuş
durmaz kaşınır yine
Vursa bu çıplak hal ile hayatın üryan dibine
Ah diyor Süleyman neden istedin değişti
dünyan
Rabbim senden istemedim içimden bu ben istedim
Böyle istemedim rabbim sen beni bağışla
halim
Takıldı güzel peşine
ne maaş
ne takat kalır
Güzel sarılır güzelde maratona mı katılır
En sonunda nefesiyle kalbi buna zor dayanır
Ah diyor Süleyman neden istedin değişti
dünyan
Rabbim senden istemedim içimden bu ben istedim
Böyle istemedim rabbim sen beni bağışla
halim
Mehmet Aluç