Canhıraş
çığlığımı, ezmiştin yıllar önce,
Seviyorum demiştim, çaktın hatırlar mısın?..
Şu yetim yüreğimi, doğradın ince ince,
Nice haksız
diyeti, taktın hatırlar mısın?...
Ben konuş
dediğimde, saklanıp susuyordun,
Harfleri
urgan yapıp, bıkmadan asıyordun,
Sözlerinle
şiirle, durmadan esiyordun,
Dallarımı kökünden,
söktün hatırlar mısın?..
Bilsen
senin aşkına, aboneyim diyordum,
Mecnundan
da beterim, divaneyim diyordum,
Kaç
zamandır peşinde, pervaneyim diyordum,
Sus
yaptırdın dilimi, diktin hatırlar mısın?..
Şehrini talan
ettim, her yanı adımladım,
En acı
sözlerine, kulağımı tıkadım,
Yoruldum bende
artık, hiç kalmadı takadım,
Sen benim
yüreğimi, yaktın hatırlar mısın?..
Silindi şiirlerin,
silindi tüm sözlerin,
Mutluluk saatine,
zılgıt çalar gözlerin,
Hem suçlu
hem güçlüsün, laf-ı elzem sözlerin,
Bu kaçıncı
umudu, yıktın hatırlar mısın?..
Hatırla sözlerinle,
o yıktığın sarayı,
Bir anda
nasıl sildin, bitmek bilmez süreyi,
Onca yılı
zehrettin, buz tutturdun arayı,
Ben uğruna
yanarken, yoktun hatırlar mısın?..
Yıkılmayız hiç
korkma, yine de dik dururuz,
Şu köpük
dalgalarla, sahillere vururuz,
Ademinin gözünden,
akanları görürüz,
Daha önceki
gibi, bıktın hatırlar mısın?..
Her yalanın boynuna, aktın hatırlar mısın?..
Adem Efiloğlu