Bugün küstüm renklere yeşilden başlayarak,Nane marul maydanoz ne varsa haşlayarak,
Meyve veren ağacı oturup taşlayarak
Yeşillenen umudu öldürdüm her saniye..
Sarıyı zaten sevmem beni solduran renktir,
Eylülü şiir şiir her gün dolduran renktir,
Hüznü mateme sarıp hazan olduran renktir
Hayatın kıyısında ölüm gezen devriye..
Kahveyi bile sildim hatrını yok sayarak,
Bol şekerli günlerden muhabbetten cayarak,
Gözlerinden başlayıp yalnızlığı koyarak
Üç vakte kadar hasret telvesinden hediye..
Pembe der gönlüm sende bense onu hiç anmam,
Bir demet gül olsa da cazibesine kanmam,
Hayalin ve umudun ön adıymış hiç sanmam
Yok öyle panjurları pembe olan ev diye..
Kırmızı çizgi imiş hayat denen bu yolda,
Ben anlamam birader sen doğru dürüst ol da,
Oyalanmazsan elbet çok fazla sağda solda
Dümdüz çiz şu rotanı bu da benden tavsiye..
Tüm renklere küssem de mavi benim vatanım,
Gönlümün kıyısına demir attı kaptanım,
Huzurum, sevdiceğim, hoş mintanlı sultanım
Daha neler derim de az kalır bu methiye..
Aslıhan Savaş
(
Barışın Rengi başlıklı yazı
saklı bahçe tarafından
21.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
