seninle konuşmak,
ve tüm konuşmalarımız,
çiçek açtı.
dört mevsim yaşadık günlerdir
ay gibi doğdun
acılarımın siyahına
ayrılık saatleri
iyot gibi genzimi titretirdi
çegincelerin ,sadeliğin
kusursuz savaşın
fesleğen kokulu bakışın
evet ne varsa hepsi
o gülen resmin
hayatımın tek sevinci.
bırakıp gittin
karanlıkta kaldım
alışamadım gidişine
gök grileşti
deniz öfkelendi
şehir üşüdü
martılar küstü
rıhtımlar sessiz
ve geceler yıldızsız.
güneşin doğuşunu özlüyorum
seni düşünüyorum..
hani
bir yana atmıştık uykuları
sabahları bulan fısıltılarımız
istanbul'u dinledik
ıstıraplarımız geçti.
ve gözlerimizin ışığı
bir göl kadar yeşildi.
gezindiğimiz her yerde
geçmişi unutmadık
dalgalarla boğuşan kuşlara
dönmüştük.
kahve gözlerine gelirdi martılar
içimizi ısıtırdı bir sahil bahçesi
huzur verirdi
sesler arasında
en güzeli Süleymaniye..
çaresiz seni bekleyeceğim
ufukta seni göreceğim
resmini alıp elime
o ağacın altına geleceğim
ve şimdi bu şehirde,
turuncu kokulu resmini
maviyle çizeceğim..


Mustafa KAYA
İstanbul / 2020
( Kokulu Resmin başlıklı yazı cirik tarafından 19.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.