Acısı kalbinde olmayan öğüt verir

Diyene davulun sesi uzaktan hoş gelir

Lambalar söner

Çakallar döner

Kimse kimseyi görmez bir de yetime o vurur

Sanmaz ki buraya asla güneş doğmayacak

Kimse şaşkınlıkla bakıp gözünü ovmayacak

Nice sırlar ortaya çıkmayacak!


Güller renkten renge girer

Sarısı, alı, beyazı siyaha döner

Mavi asumanda, ummanda rengini kaybeder

Eser bir deli yel

Yahut yağmur yağar akar sel

Kimseye torpil geçmez

Gelir de ecel…


Masumun günahı ne ki

Aynıdır akibeti?

Kimine rahmet

Kimine eziyet

Sonsuz hayatın budur adaleti…


Güneş doğduğunda 

Karanlığı bir çırpıda boğduğunda

Malazgirtte kim gülmüştür gösterecektir zaman

Akar Anadoluya Alperenler

Ellerinde bağlama ozanlar

Bu destan yaman ki yaman

Mahşeri yaşayacaktır ahdini bozanlar

Elini suya sabuna sokmayanlar

Veda bile edemeyecektir ölürken…


Çölden ormana

Kuraklıktan ummana

Ekmeğini paylaşacaktır bölerken

Kardeşlik baş tacı 

Asla bölünmeyecektir!


Öğüt dinlerse

Atasından emanet yüce kitabın sayfalarını açacaktır

Nuru karanlığı delip geçen güneş

Yalnızca huzur saçacaktır!



Saffet Kuramaz

( Güneş Doğduğunda başlıklı yazı safdeha tarafından 19.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.