Babanda yoktu

Dayanılmaz bir sancıyla

Ebesiz yeryüzüme doğdun

 

Bana ilk güldüğünden beri

Sevdam batmadı benim

 

Aya ne gerek var

Gecenin tepesine çaktığım çiviye

Astım gözlerinden bir parça

 

Kendini saldı yüksekten ışıklar

Yıldızlar aktı şelaleden

 

Her anım sıcak her anım gündüzdü

Bir doksan dünyamda

 

Yeşerdi vücudumdaki deriden coğrafya

 

İkindi getirirdi

Tutup soframa

Bakır tasta nazlı bir türkü

Kaşık sallardık efkâra

 

Bir tarafım grup vakti

Bir tarafım tan yeri

İki tarafım da kızıldı

 

Gölge düşmedi göğüs kafesime

 

Ayak uçlarımdan batıp

Başucumdaki ufuktan doğdun geri

 

Hep terleten ama

Dünyamı hiç üşütmeyen

 Yetim, sevda güneşim oldun


( Sevdamın Yetim Güneşisin başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 15.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.