Belki
Yine
bir mevsimin bitiminde
Eylül yağmurlarının
ıslaklığında
Zamanın sen olmayan bir anında
Usul usul adımlıyorum
Tenha sokakları
İçimde bir umut
Belki …
Gecenin
suskun karanlığında
Mehtapsızlığın tam ortasında
Ölüm
sessizliği çökmüş şehrin üstüne
Yine sen varsın ruhumun
yalnızlığında
Ellerimi kaldırıyorum gökyüzüne
Bir
yıldız,
Kayan bir yıldız
Seni düşleyerek dilek
tutuyorum
Gözlerim ışık izinde
Son bir umut
Belki …
Hasret
anının ortasında
Hayallerimin son deminde
Duygularım
tükeniş içinde
Düşüncelerimde yine sen
Her zaman ki
gibi
İşte bir umut
Belki …
Artık
tan vakti
Gecenin karanlığı güneşe
Bense hasretine
yenik
Usul usul kalkıyorum
Adımlarımın boynu
büküklüğünde
Yüreğimde sen çarpıntısı
Sinemde sen
yangısı
Toprak suya hasret
Yağmur tek beklentisi
Ufukta
ki bulutlar
Artık son bir umut
Son bir umut
Belki …
Dinçer Demirel