Yaþlý baþlý, saçý sakalýna karýþmýþ bir pir-i fani, etrafýnda halkalanmýþ insanlara tatlý tatlý tatlý anlatýyor, dinleyenler de zaman zaman ‘’Allah, Allah ‘’ Deyip ellerini göðüslerine götürerek tasdik ediyorlardý.

‘’ Resullullah bir gün rüyasýnda Muvaviye soyundan gelenlerin, kendi soyundan gelenleri katlettiklerini gördü. Bunun üzerine bu rüyasýný Muaviye’ye anlatarak ‘’ Senin soyundan gelen biri benim evlatlarýmý ( torunlarýmý) katledecek.’’Dedi.

Muaviye bu durumdan çok korktu  ve böyle bir vebalden kurtulmak için çok yaþlý bir kadýn olan Meysun Binti Bahdel ile evlendi.Ama Meysun Binti Bahdel çok yaþlý bir kadýn olmasýna raðmen bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Çocuk dünyaya gelince Muaviye onu bir kundaða sarýp Hz. Muhammed’in evine doðru yol almaya baþladý. Amacý, oðluna peygamberin bir isim koymasýný saðlamaktý. Bebek yolda babasý Muaviye’nin sakallarýný çekti. Caný yanan Muaviye o öfkeyle çocuða ‘’ Sakin ol bre Yezit’’ Dedi. Yezit, sahtekar, zalim anlamýna geliyordu. 

Derken Hz. Muhammed’in evine vardýlar ve Muaviye peygamberden oðlu için bir isim koymasýný rica edince peygamber,’’ Oðlunun adýný sen yolda gelirken koydun.’’ Dedi.

Hikayeyi dinledim hemen itiraz damarlarým kabardý. Zira hikaye gerçeklerle asla örtüþmüyordu çünkü Yezit dünyaya geldiðinde yani 647 yýlýnda Peygamberimiz öleli on beþ sene olmuþtu. Dolayýsýyla da Muaviye ile Peygamberimiz arasýnda böyle bir muhabbetin geçmiþ olmasý mümkün deðildi. Ancak konuþan kiþi Hz. Ali soyundan gelen saygýn bir dede, ben basit bir tarih öðretmeni olduðum için yapacaðým itiraza hiç kimse aldýrýþ etmeyecek, daha da kötüsü yobaz, gerici olarak damgalanacaktým. Susmak daha akýllýcaydý o ortamda.

Ýþin aslýna bakacak olursak Muaviye, oðluna kardeþlerinden biri olan Yezid’in adýný vermiþtir. Bir insan kendi öz evladýna zalim, gaddar, sahtekar manasýna gelen bir isim koymayacaðýna göre Yezid kelimesinin anlamý da zalim, gaddar, sahtekar filan deðildir. Kelimenin tam karþýlýðý ‘’ Artar’’ dýr. Yani Yezid adý ‘’ Gücü, kuvveti artan’’ anlamýna gelir.

******

Evet bugün Hicri 5 Muharrem 1442 olduðuna göre benim 10 Muharrem 680( veya 681) Yýlýnda cereyan eden Kerbela olayýndan bahsedeceðimi düþünüyorsunuzdur.

Kerbela olayýný herkes bilir. O bakýmdan Kerbela katliamýnýn ayrýntýlarýna girmek yerine ‘’Yezit Kimdir? Hz. Hüseyin’in davasý neydi?’’ Bunlar üzerinde duracaðým.

Þimdi ana mevzuya gelelim. Yezid nasýl Peygamber müjdesine nail olacakken tüm Müslümanlarýn lanetlediði bir kiþi haline geldi?  

Bu soruya cevap vermeden önce hemen bir noktanýn altýný da çizeyim: Ýslam Dünyasýnýn Alevi olsun Sünni olsun çok büyük bir bölümü Yezit’i lanetle anmakla beraber ona lanet okunmasýnýn yanlýþ olduðunu savunanlar da vardýr. ( Örneðin: Kadir Mýsýroðlu lanet edilmemesi gerektiðini savunurken Cübbeli Ahmet Hoca lanet eder.)

Neyse, Ana mevzuya dönelim.[Yazacaklarýmýn %100 Tarihi gerçekler olduðunu asla savunmuyorum. Pek çok kaynaðýn anlatýlarýna göre anlatýyorum olaylarý. ]

Muaviye, eþi Meysun binti Bahdel ile anlaþamaz ve onu Yezid’le birlikte  kadýnýn kabilesini yaþadýðý Tedmür’e gönderir. Burasý büyük ölçüde çöldür. Muaviye, oðlu Yezid’in her türlü zorluða alýþmasý için onu bir çöle göndermiþtir.Ancak Yezid burada içki, kumar, eðlence hayatý, aklýnýza gelen her türlü pisliðe alýþýr. Oysa Muaviye onu kendisinden sonraki halife olarak tahta oturtmayý planlamaktadýr. Hatta bu amaçla en önemli rakibi Hz. Hasan’ý da zehirlettiði rivayet edilir. Hatta bizzat karýsý zehirler Hz. Hasan’ý (669)

Evet, Yezit için bütün yollar açýlmýþtýr ama Ýslam Dünyasýnýn böyle bir serseriyi halife olarak kabul etmesi pek de mümkün olmayacaktýr. Ýþte bu sebeple Muaviye 669 yýlýnda Ýstanbul’u kuþatmýþ ama henüz bir baþarý kazanamamýþ olan ordusunun baþýna oðlu Yezit’i komutan tayin eder.Amacý Halkýn Yezid’i sevmesini saðlamaktýr. Yani Yezit Peygamber Müjdesine nail olacak komutan olacaktýr eðer Ýstanbul’u feth ederse.Bu sýrada yüz yaþýna yaklaþmýþ olan Peygamber sahabelerinden Ebu Eyub El Ensari de Yezid’in ordusunda ve onun emrindedir. ( Kadir Mýsýroðlu iþte bu sebeple Yezid’e lanet etmemiz gerektiðini söyler.)

Yezit peygamber müjdesine nail olmak için mi yoksa babasýnýn gözüne girmek için mi Ýstanbul surlarý önünde Bizanslýlara kýlýç sallar bilinmez ama Ýstanbul’un Fethi için Ýslam dünyasýnýn yaptýðý ilk seferde ordulardan birinin baþýnda o vardýr.Ordusunda ise Peygamberimizi Hicret esnasýnda evinde misafir eden o sýralarda yüz yaþýna yaklaþmýþ olan Ebu Eyub el Ensari bulunmaktadýr.

Savaþta baþarýlý olunamaz. Rivayete göre yüz yaþýna yakýn olan olan Ebu Eyüb-el Ensari bu sefer sýrasýnda Hakkýn rahmetine kavuþur. Yezit, Bizans imparatoruyla anlaþarak onu surlarýn dibinde bir yere gömdürür. Daha sonra öðrenir ki Bizans Ýmparatoru Yezit için ’Bu ne aptal bir çocuk..Ben hiç o mezarý orada býrakýr mýyým? O gider gitmez o mezardakini çýkarýp aç köpeklerin önüne atacaðým.’ Demiþtir. Yezit bunu öðrenir ve hemen haber salar imparatora: ’O ne aptal bir hükümdardýr. Eðer böyle bir þey yaparsa Ýslam dünyasýnda bir tane bile kilise koymam hepsini yýkarým.’’

Evet, Yezit ve Bizans Ýmparatoru arasýnda böyle bir muhabbet olmuþ mudur kesin olarak bilemiyoruz ama bu Ýstanbul’un Fethi giriþimi- feth edilemese de – Muaviye’nin, dolayýsýýyla da Yezit’in hanesine artý puan olarak eklenir.


Hemen peþinden Muaviye, oðlu Yezid’i 671 Yýlýnda Hac Emiri ilan eder. Yezid bu emirliði esnasýnda da bol bol para daðýtarak ve ihsanlarda bulunarak Hicaz halkýnýn sevgi ve sempatisini üzerinde toplar. Bütün bunlar Yezid’i geleceðin halifesi ilan etmek için yapýlýyordu ama yine de Basra valisi Ziyad bin Ebih, Muaviye’yi uyarýyordu: ‘’Sakýn onu veliahtýn olarak ilan etme.’’ Diye.

Ziyad bin Ebih’in ölümünden sonra Muaviye, oðlu Yezid’in veliahtlýðýný ilan etti. Daha sonra da Yezit adýna biat almaya baþladý. Tabii ki buna itirazlar olduysa da Muaviye ya paranýn gücüyle ya da baský ile bu biatý almakta çok da zorlanmadý.

Derken 680 Yýlýnda Muaviye öldü. Yezid, Þam’da halifeliðini ilan edip Þam halkýndan biat alarak tahta oturdu. Ama tahta oturur oturmaz özellikle Hz. Hüseyin’in kendisine biat etmesinin saðlanmasýný istedi. Çünkü o da biat ederse artýk halifeliðine, dolayýsýyla süreceði saltanata hiç kimse itiraz etmeyecekti. Ama Hz. Hüseyin’in Yezid’e biat etmesi mümkün deðildi.

Peki neden? Neden abisi Hasan, Muaviye’ye biat ettiði halde Hz. Hüseyin, Muaviye’nin oðlu Yezit’e biat etmiyordu? Neden Yezit’e biat etmek suretiyle Ýslam dünyasýnda yaþanmasý muhtemel olan bir iç savaþý en baþýndan önlemiyordu? Öyle ya eðer Yezit’e biat etseydi ileride tüm Ýslam dünyasýnýn sürekli kanayan yarasý olan Kerbela faciasý hiç yaþanmayacaktý.

Hz. Hüseyin  Yezit’e biat etmiyordu zira Yezit kendisine yapýlacak biatýn þu þekilde olmasýný istiyordu: ‘’ Yezit’in kulu ve kölesi olarak biat ettim.’’

Yezit’e biat edenler ‘’ Yezit’in kulu ve kölesi olarak biat ettim’’ Diye biat ediyorlardý ona...

Bu akýl alacak bir þey deðildi. Hz. Peygamber bu dünyadan göçeli henüz sadece kýrk sekiz sene geçmiþti. O’nun ilim halkasýnda oturmuþ, yüzünü görmüþ, sohbetlerini dinlemiþ pek çok insan henüz hayattaydý, onun vasýtasýyla tüm insanlýða gönderilmiþ olan Kur’an’ýn ilk ayetinin geldiði günün üzerinden sadece 70 sene geçmiþti ve hepsi de biliyorlardý ki ‘’ Allah'tan baþka ilah yoktur.’’  Hepsi de biliyorlardý Zuhruf Suresinin 54. Ayetini: ‘’ Firavun, kavmini küçük düþürdü (ezdi). Onlar da kendisine itaat ettiler. Çünkü onlar yoldan çýkmýþ bir toplumdu.’’

Evet, þimdi baþlarýnda bir firavun vardý. O firavun onlarý eziyordu, küçük görüyordu ama yine de Firavun’a itaat ediyorlardý. Adeta kendi firavunlarýný kendileri yaratýyorlardý. Bu aklýn ve mantýðýn alacaðý bir þey deðildi; o güne kadar -aþaðýda sayacaðým- ve insan aklýnýn almadýðý pek çok olay gibi.

Mesela:

*Hz. Muhammed hayattayken eþi Ayþe’ye zina iftirasýnda bulunulmasý.
*Hz. Muhammed henüz hayattayken yalancý peygamberlerin ortaya çýkmasý ve bazý insanlarýn bunlara inanmasý.
*Peygamberimizin naaþý topraða verilmeden halifenin kim olacaðý hususundaki tartýþma.
*Peygamberimizin zevcesi, tüm Müslümanlarýn annesi Hz. Ayþe ile Peygamberimizin amcasýnýn oðlu, ilk Müslüman genç, ilim kapýsýnýn anahtarý Hz. Ali’nin karþý karþýya gelip savaþmasý.
*Hz. Muhammed ‘’ : "Size iki aðýrlýk terk ediyorum, onlara yapýþtýðýnýz takdirde dalalete (sapýklýða) düþmezsiniz. Birisi Allah'ýn kitabý, diðeri de Ehl-i Beytim'dir".Dediði halde ehl-i beyte yapýlan haksýzlýklar ve zulüm.

[ Bu hadisi rivayet eden sahabiler þunlardýr: Zeyd b. Erkam, Cabir b. Abdullah, Huzeyfe't ibni Useyd, Huzeyme't ibni Sabit, Zeyd b. Sabit, Sehl b. Sa'd, Dumayra, A'mir b. Leyla, Abdurrahman b. Avf, Abdullah b. Abbas, Abdullah b. Ömer, Adiyy b. Hatim, Ukbe b. A'mir, Ali b. Ebi Talib, Ebu Zerr  el-Gifari, Ebu Rafi', Ebu Þureyh el-Huzai , Ebu Kudame el-Ensari, Ebu Hureyre, Ebu Said el-Hudri, Ebü'l-Heysem b. Et-Teyhan , Ebu't-Tufeyl A'mir b. Vasilah , Ümmü Seleme , Ümmü Hani.]

*Yukarýdaki Hadis’i herkesin bilmesine raðmen Cennetle müjdelenen Talha ve Zübeyr’in, cennetle müjdelenen Hz. Ali ile savaþmalarý.
*Hz. Ali’nin katli
*Hz. Hasan’ýn zehirlenmesi
*Hz Hüseyin ve maiyetinin Kerbela’da feci þekilde katledilmesi
*Öncesinde Hz. Ömer’in katli
*Hz. Osman’ýn katli...

Bunlarýn hiç biri basitçe -uyduruk bir masal kahramaný olan- ‘’Abdullah Ýbn-i Sebe’nin fitneleri’’ diye geçiþtirilecek, onun sýrtýna yýkýlacak olaylar deðildir ama ayný zamanda aklýn mantýðýn alacaðý olaylar da deðildir.

DEVAM EDECEÐÝM ÝNÞALLAH.