Her gece düþlerimde, gökteki ay misali,

Iþýl ýþýl parlayan, emsalsiz mahcemali,

Sanki gerçekmiþ gibi arz-ý endam eyleyip,

Derin bir hasret ile özletiyor visali.

Omuzlara dökülen kumral sarý tellerle,

Ak tenine iþlenmiþ nakýþ nakýþ benlerle,

Kara sevda yelleri estirip sinelerde,

Muradýna ermekte güzelliðin kemali.

Ab-ý hayat kaynaðý hoþ sohbet kelamýyla,

Ta yürekten gelerek verdiði selamýyla,

Laleyi imrendiren o narin endamýyla,

Mest olan þu gönlümde yaþatýr infiali.

Lakin uyandýðýmda, yalnýzca boþluk kalýr,

Titreyen dudaðýmda, tarifsiz hoþluk kalýr,

 Mecalimi tüketen tuhaf sarhoþluk kalýr,