Suskunluğum kızgın lav oldu 
İçten içten bir yanardağ misali 
Üstüme geliyor sanki koca dünya 
Daralıyor etrafımda odamın dört duvarı 
Derdinden ben anlarım diyen 
Çağrıyor beni şiirin arkadaşı kalem ile kağıt 

İzlerken cam kenarında 
Çöken akşamın alaca karanlığını 
Döküyorum tek tek kalem kağıda 
Zincir gibi diziliyor art arda 
Uzayıp giden kelimeler cümleler 

Bazen anlamlar anlamsız kalıyor benliğimde 
Yeni gidipte gelmeyen adı mazi olan 
Hızlı geçen bana dün gibi gelen yıllar 
Dünü göstermiyor baktığım aynalar 
sadece konuşmayan cansız resimlerde kalır
( Akşamın Alaca Karanlığında Şiir başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 1.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.