MASAL
KAÇKINI KIZ
Alemler
yüklü gözlerin
Ay
renkli anlamlar da
Emsalsiz
bir koku yüzer
Kuğu
gibi çıplak boynun da
Gülmeye
hükümlü yanakların
Ve o
gülücükler
Bale
yapar inci dudaklarında
Oynar
gölgeleri çehrende
Bir
meleğin kokusu yayılır
Can
bahçelerinden tenine
Sen
tanrısal bir güç gibi
Tekrar
çiçek açtıransın
Susamış
kurak gönüllere
Kıskanmalısın
kendini
Sen
umutların vahası
Bir
serapsın ardına düşülen
Kolay
olmamalı sana erişmek
Sen
taht sürersin nice yüreklerde, bilmezsin
Sen
mutluluk, sevinç ve ışık dolusun
Meleksin!
Nice yürekleri dölleyen sevdana
Keşke
olabilseydi bir sevgi mahkemesi
Ve
yargılanabilseydi duygular
Ne
davalar açılırdı senin için dosya dosya
Ve
savcı isterdi idamını
Gerekçesi
de öldürmek olurdu çoğunu sevdandan
Ve hiç
haberin yokken
Ne yapalım
sende öyle savunursun kendini
Onlarcası
aldığı mahkeme celplerine
İcabet
etmeyince dönüştü ihzarlıya
Yaşamak
varken masallarda;
Uçurtmaların
kuyruğuna tutundu
Kaçıp
gitti bir gece yarısı
Masal
kaçkını kız
Yerleşti
gri bulutlarına gökyüzünün
Vakitsiz
indi aşağılara sonra
Şimdilerde salkım saçak
Söğüt
dallarında tutulu kirpikleri
Gözyaşları her yağmurlar da