YANDIK BE USTA

Sevda kovanından bal almak için Çiçekten çiçeğe konduk be usta Bülbülün konduğu dal olmak için Hazanda kavrulup yandık be usta. Zalım felek izin vermez gülmeye Tebessüme hasret kaldık be usta Sevgi yüreklerde bitmez sermaye Erenlerden destur aldık be usta. Günleri aylara ekleyip durduk Gönlümüzü boşa yorduk be usta Hasret saatini vuslata kurduk Salt hüzünle gamla dolduk be usta Aşk diye kadehe koyup zehiri İçtikçe tutuşup yandık be usta Gönülden gönüle akan nehiri Biz de lebi derya sandık be usta. MELAHAT ÇETİNKAYA
( Yandık Be Usta başlıklı yazı Şiir Yürekli tarafından 26.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.