Sana bir haller olmuþ,

Iþýldayan çehren solmuþ,

Bakýþlarýn hüzün dolmuþ,

Söyle bülbül nedir derdin?

Tenhalarda eyleþirsin,

Kendin ile söyleþirsin,

Andan ana deðiþirsin,

Söyle bülbül nedir derdin?

Þarký söyler, meþk ederdin,

Gam çekmeye deðmez derdin;

Yoksa sen de benim gibi,

Aþk baðýndan gül mü derdin?

…

Öyle ise yazýk sana,

Gayrý yoktur felah cana,

Kül olsan da yana yana,

Sanma bakar senden yana.

Çorak toprak ekilir mi?

Ekilse de biçilir mi?

Eðer murat ister isen,

Vefasýz yar sevilir mi?

Gül dediðin vefa bilmez,

Ona haller arz edilmez,

Ýnsafsýzdýr dikenleri,

Aðlatýr da yaþýn silmez.

…

Hülya ile bakandýr o,

Gönüllere akandýr o,

Masumane görünür de

Bülbülleri yakandýr o.

Yeller gibi savuran o,

Güneþ gibi kavuran o,

Emsalsiz gül cemaliyle,

Sinelere taht kuran o.

Has bahçede sultandýr o,

Güzellikte destandýr o,

Bakma uslu durduðuna,

Bir bilsen ne fettandýr o.

…

Önce hafif kaþ göz eder,

Tatlý dille hoþ söz eder,

Lakin sakýn umutlanma,

Kör düðümü sen çöz eder.

Ýpek saçlar salýverir,

Aklý baþtan alýverir,

Sen sanýrsýn dal uzatýr,

Kuru çalý veriverir.

Âþýksan da bana ne der,

Tavýr koyar, sitem eder,

Ardýn dönüp gidiverir,

Peþi sýra eyler heder.

…

Ey bülbülüm sen de ben de,

Bir sultana olduk bende,

Bize düþen sabretmektir,

Can durdukça bu bedende,