Bin renge o gebedir k/arasında şiirin
Uslanmayan gönlü var bol gölgeli şairin
Tut ki, aşkın lal gülü yarasında şiirin
Efkarda kaç bin dili bol gölgeli şairin
Gecenin örtüsünü bal sürüp tatlandırır
Arzu, ruh sancısını sır dürüp adlandırır!
Sevda bülbülü kimi tozutup serer özü
Şiir, şiir gezerek birde salınmaz mıyız
Kimi dizgi pek üzgün adeta gerer közü
Bazen gözü süzerek mecaz alınmaz mıyız
Farazi, öpse hece yine şair dokunur
Soluk soluğa beste müthiş şiir okunur!
Gönlünce aşk evrilmiş aşıkın sollarında
Dudak diller dökermiş letafeti saçarken
Can yüreğe serpilmiş maşukun kollarında
Ahu ceylan işveli nazda gönle kaçarken
Şiir ile şairi dip dibe nefes gibi
Nefis gider ahiri can veren nefes gibi!
