Online Üye
Online Ziyaretçi
ANNEM
Sene bin dokuz yüz altmış dört, Aralık ayı..
Bir kış gecesi tanıştık seninle...
Balıkesir'in is kokan küçük bir mahallesinde.
Sen on altı yaşındaydın.
Sende çocuktun.
Bense bir avuç et.
Eksik doğmuştum.
Günümden önce.
Doktorlar yaşamaz dediler! Komşular, akrabalar gizli gizli... Ölür bu.... dediler.
Sessizce ağlardın bana sarılarak....
Kanını, canını, sütünü paylaşarak, hayatta tuttun beni.
Birlikte büyüdük desem yalan olmaz,değilmi?
Oyunlar oynardık, birlikte Ağlardık,
birlikte gülerdik.
Elli dört yıllık arkadaşımsın sen benim ...
Hep ol emi!
Annem, bu gün doğum günün. Canım....
Seni hangi kelimeler ile anlatsam?
Mana'lar sarmaz seni sığ kalır. Hangi duyguya koysam sığmaz taşarsın,.
Sen hep evlatların için yaşarsın..
Ne kadar büyüsemde,
Saçlarım sakallarım ağarsada, Senin gözünde hiç büyümedim. Hep korursun hep saklarsın.
İyiki başımızda varsın!
Koca bir ömrü beraber geçirdik, allah sağlık afiyetler, ve uzun ömürler versin.
Sağlıcakla kal.
Ellerinden öperim.
Yılmaz Tizgöl
07/07/2019