Bir çift kumru uçuyor
Harabe Digor’un izbe damlarında
Üstelik yalnızlığa akarken Aras
Ve boğazıma düğümlüyken ayrılık acısı
Seni esiyor karayel
Döverek Ören yeri yıkıntılarını
Güneş yine hicran kızılına bürünmüş
Kontur dağının tepesinde
Söndürmüyor ardından yağsa da
Yangınımı Nisan yağmurları
Ben öz dilimden bir şarkı ile
Yad ediyorum seni
Bütün acılarımı nağmelerinde arayarak
Mırıldıyorum her sabah
Gidişinin ardından hemen hemen her gün
Gününün ilk ışınlarıyla beraber

Sonrasında bir umut yeşerir içerimde
Kalın surlarla kucaklıyorum
Serhad’ın bozkır çoğrafyasını
Bir yerinde kokun kalmış diye
Ve ardın sıra yollar uzuyor
Bir ucu varıyor ta uslanmaz hicranların
Can bulduğu ayrılıkların başkentine
Yıkılıyorum akabinde

Bir çift kumru uçuyor
Harabe Digor’un izbe damlarında
Burçları bulutları okşayan
Hasret kaleleri inşa ediyor yüreğime
Koraksın mavinin buluştuğu anda
Derinos vadisini yakıyor hasretin
Beni yakalarken
Sensizliğin can aldığı yamaçlarında
Telli duvaklı isyanlarla yad ediyorum adını
Öz inanışım ile o an
Bütün hüzünlerimi ayetlerinde ümit ederek
Yakarıyorum her akşam
Hava henüz kararmaya başlarken
Ayın ilk ışınları ile beraber

Mehmet Kılıçel
( Seni Esiyor Karayel başlıklı yazı M.Kılıçel tarafından 27.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.