-Haddini aşma fazla sen şu sesini bir kes!
Doğruldu ahesteden hafifçe gülümsedi
O esnada yanımdan geçiyordu bir kedi
Dedi senin kimsen yok uyan artık be adam
Al şu kediyi bâri olsun sana bir faydam
O an yıkıldı hayat omuzlarım üstüne
Dönüverdim ansızın donmuş adam büstüne
Sağ elimi götürdüm ceketimin cebine
Ceketimin içinde bir kaset mi vardı ne !
Basınca düğmesine gerçek bendimi aştı
Annemin bülbül sesi kulağımda dolaştı
Burdayım diyordu hep yavrum uyan uykudan
Sıyrılmıştım o sesle en elemli duygudan
Bu ayıp benim değil bu ayıp elin aybı
Annem sandığım o ses halbuki bir ses kaydı
Meğer hayalmiş anne dokunuşunun tadı
Mezar taşında yazar ölüm günü,soyadı
Dedim elbet her insan tadacaktır ölümü
Bugün benim annemin öldüğü gün dönümü
Annem bende gelirim elbet bir gün yanına
O gün beni sarıver o melek kanadına
Hayat devam ediyor acın hâlâ içimde
Dönüyor koca dünya doymak bilmez biçimde