GÖZDEN IRAK OLUNCA...


Zaman durmuştu sanki,

Bakışlarına tutsak insanların vurdum duymazlığında,

Nefesin yetmediği caddelerde yankılanan hoyrat gölgelerin çığlıkları,

Ve kelebekler,

Çekinerek açılan perdeden süzülen loş ışığın etrafında,

Pervane gibi kendilerinden geçercesine ruhun derinliklerinde.

Ha çaldı, ha çalacak kapıyı !

Heyhat !


İçinde yine  bir hüsran, yine bir sonbahar korkusu,

Kördüğüm olmuş yılların yorgunluğunda çaresizcesine,

Bir o kadar da tedirgin, aldanmışlığın pençesinde.

Ürkekçe yanaşan duyguların dayanılmaz ağırlığı,

Ve sessizlik,

Ayrık otu gibi sarmalamış yitik bir yaşamı.

Sinmiş kokusu bir kere, unutamadığın ayaz gecelere.

                                         Yalçın ATAMER  20.06.2020 - 00:35 - Didim

( Gözden Irak Olunca... başlıklı yazı yalçınAtamer tarafından 20.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.