KEŞKE


Bir şairin gözünü dağladı bakışların,

Kalbine böyle aşkla akmasaydınız keşke!

Dayanılmaz hal aldı hasretle yakışların,

Seven bir kalbi böyle yakmasaydınız keşke!

 

Donuk kar beyazlığı ile örtünen kışı,

Bu kadar sıcak kılan sevgilinin bakışı.

Kalbi perişan eden dilin sivri çıkışı;

Böyle masum ve mahzun bakmasaydınız keşke!

 

Elvedayla, devrilmez karlı dağlar devirip;

Aydınlık sabahları karanlığa çevirip;

Seven kalbi bırakıp, böyle yalnız ve garip,

Şair umutlarını yıkmasaydınız keşke!

 

Kimlere yansın şimdi, derde mi, kedere mi?

Kimlere isyan etsin şansa mı, kadere mi?

Kimlere küsüversin sevdiği dilbere mi?

Aşka karşı boynunu bükmeseydiniz keşke!

 

Madem ki her hataya karşı kin güdecektin,

Madem  ki böyle sessiz bırakıp gidecektin,

Gitmekle  Coşari’ye hep zulüm edecektin,

Karşısına aşk ile çıkmasaydınız keşke!

 

12.06.2020/Samsun


İbrahim COŞAR

( Keşke başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 12.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.