Anonim Hikayeden şiire, Fıkra

 

İmam Efendi bir gün namazı kıldırırken

Kaçırıvermiş idi başını kaldırırken

 

O kadar utanmış ki, namazı terk eyledi,

Hemen evine varıp hanımına söyledi

 

Hanım, demiş. Camide böyle bir kaza oldu.

Cemaat duyar duymaz hepsi seslice güldü

 

Ben artık hiç kimsenin karşısına çıkamam.

Bu köyden, gidiyoruz yüzlerine bakamam

 

Demiş ve taşınmışlar uzaklara gittiler

Bir yellenme yüzünden o köyü terk ettiler

 

Aradan yıllar geçmiş, hoca özler köyünü

Ziyaret etmek ister akrabası soyunu

 

Hanım, kalk gidelim der umarım unutmuşlar

Benim yerime zaten başka imam tutmuşlar

 

Köye vardıklarında genç bir çoban görmüşler.

Adın ne soyadın ne yaşın nedir sormuşlar

 

Adını soyadını söyledi ve ekledi

İmam da bu çobandan iyi haber bekledi

 

Tahsilim yok yaşımı tam bilmiyorum kendim

İmamın yellendiği sene doğdum efendim

 

İmam der hanımına bitmeyecek acımız

Bu köyde bize yer yok milat olmuş kıcımız!

 

Şair Mikdat Bal

( Anonim Hikayeden Şiire, Fıkra başlıklı yazı Mikdadi tarafından 11.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.