Geceler derin ve geceler nemli
Ki geceler yüreklerin eviydi
Bir ışık ararsın,ardında ümit
Pencerede salınan şu perdeler
Ölmüş şu düşlerin faili meçhul
Konuş Rabbin ile yoktur ki koşul
Karıncalansın ellerin ne hoştur
Ah vah dersin bitince ama boştur
Bir ölüm korkusu deprem yürekte
Bir hayat yaşanmalı yoksa ukte
Ardımda kalan bu mirasım kime
Bıraktım satırlar kimsesizliğe
Bir yavrukuş salınır ,dolaşırdı
Öterdi dertli kimi kahkahalı
Naralarla doluydu dört bir yanı
Bırakmayacak gibi hayatını
Yavrukuşun, kırıldı tüm dalları
Çekildi şu yurdundan tüm dostları
Ölüm buldu başucunda bir canı
Bu yavrukuş,salınır,dolaşırdı
Gözlerin kapanır, anlar hep yarım
Ardında kalır, kalp kırıklıkların
Beyaz bir giysin,bir de yaptıkların
Bu dünya fani,geceler hep yarım.
Büşra KANKURT
