Beni Buyur Eden Ben İlla Olsun Dediklerimi, Olmasın
Dediklerim Silerken…
Düşlerimin enkazı altında kalmamak için, mütemadiyen
yazıyorum hayatı kelimeleri sözleri öğrenmek için, içinde aradığım bir gülüş ve
dağıtacağım bir gülümseme. Ekşimiz suratımın izlerini silmek için arıyorum ve
yazıyorum. Aşkın muhteşem bahçesinde gezinirken aşka Serenat yaparak, beni
saracak bir hecenin sıcaklığında saracak yazıları yazdırmasını diliyorum.
Biliyorum aramakla insanın yolu aşka düşmez, aşk gelir kapıyı
çalmadan içeriye girer, gelmişken aşk kapıma dün sevdiğimi ellere teslim
ederken, bugün yine küs değilim, çünkü bu hasretle hep beni diri tuttu, volkan
gibi kaynayan coşkusuyla hep sardı canlı tuttu. Belki beni böylesine meşgul
ederken gönlümde kaynayan aşkın coşkusu hayata gülümseyerek baktırdı, içimde
hasretin koru yanarken.
Aramıza giren sosyal mesafeyi, yarınlarda aşacağımızı Rabbim
yardımıyla hissederken arayı aşkla gülümsemelerle doldurmak içinde yazıyorum, ne
kadar başarılı olduğumu bilemez iken yazıyorum. Satırların arasında bazen
kaybolurken, cefakâr kelime ve hecelerin yardımıyla gün yüzüne çıkıyorum. Bahtıma
düşen ne ise yetinerek yaşamaya devam ediyorum, son vakit gelene kadar. Yollar yokuş
ve sonunda yokuş aşağı olduğu gibi hayatta böyledir anladım. İsteyerek elime
gelmeyenlerin yerine istemediklerim gelince elimin tersi ile itmedim, kucakladım
bahtıma düşeni, gönderen Rabbimdi, her şeyi bilendi, nasıl yok diyebilirdim ki?
Düş kırıntılarının arasında sessizce yürüdüm ve hala yürümeye
de devam ediyorum yazılarımla şiirlerimle. Çünkü besteler yapacağım, beste
yapmasını bilmiyorum bir yapan çıkar belki şimdi veya sonrasında… Kanatlansın
uçsun yazılarım ve şiirlerim konar elbet gönlün biri köşesine, oradan bana bir
gülümseme gönderir bu da bana yeter… Hatalarımın çukuruna düşmüş iken yazılarım
düşlerim beni çıkarıyor her düştüğümde tövbe kapısına koşuyorum Rabbim
yardımıyla.
Bana bunu yapmayacaksın hayat demiyorum ki…
Yoksa ben mi kirliydim sen mi kirlettin demiyorum, kirliliği kendimden
diyorum ki…
Bu kadar ucuza gitmeyecektim demiyorum ucuz olanlar gitti
pahalı olanlar geldi biliyorum.
Kanatları kırılsa da düşlerimin, yeniden kanatları çıktı hem de
eskisinden daha büyük güçlü. Ufka doğru kanat çırparken, sessizliğim ses oluyor,
gökyüzünü kaplıyor, sükûnetimin karşılığını alıyorum. Beni buyur eden ben illa
olsun dediklerimi, olmasın dediklerim silerken buyur ediyorum ve yazıyorum. Binlerce
satırların arasında sizlerin gönlünde bir gülümseme kapmak için geziniyorum…
Mehmet Aluç